Content uploaded by Yakup Erdoğan
Author content
All content in this area was uploaded by Yakup Erdoğan on Oct 03, 2021
Content may be subject to copyright.
53
III. ULUSAL TURİST REHBERLİĞİ KONGRESİ
5 - 6 KASIM 2020
Turizm rehberliği eğitimi alan öğrencilerinin mesleki çekimserliğe yatkınlık düzeylerinin tespit edilmesi
amacıyla yapılan bu çalışmanın evrenini, TR 82 kalkınma bölgesinde yer alan Kastamonu Üniversitesi Turizm
Fakültesi, Sinop Üniversitesi Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu ve Çankırı Karatekin Üniversitesi
Ilgaz Turizm ve Otelcilik Yüksekokulu Turizm Rehberliği bölümünde 2019-2020 akademik yılı güz döneminde
eğitim alan öğrencilerin bütün sınıarı oluşturmaktadır. İlgili bölüme kayıtlı öğrenci sayılarına ait bilgiler, öğrenci
işlerinden temin edilerek kalkınma bölgesi sınırları içerisinde yer alan üç ildeki toplam öğrenci sayısının 756
olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın örneklemi belirlenirken tesadü olmayan örnekleme yöntemlerinden, kolayda
örnekleme yöntemi uygulanmıştır. Yöntem sonucu Kelly ve Jones’un (1997) geliştirdiği, Utanmaya Yatkınlık
Ölçeği’nden yararlanılarak hazırlanan ve anket sorularını cevaplamayı kabul eden, toplamda 380 öğrenciye
ulaşılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin mesleki çekimserliğe yatkınlık düzeyleri incelendiğinde katılımcıların
%76,9’unun kendilerinden emin oldukları ancak kız öğrencilerin erkeklere oranla mesleki çekimserliğe yatkınlık
düzeylerinin daha fazla olduğu sonucuna varılmıştır.
Utanma Düzeyi, Turizm Rehberliği Öğrencileri.
The universe of this study, which is carried out to determine the level of embarrassment of tourism guidance students,
is the students of Kastamonu University Tourism Faculty, Sinop University Tourism and Hotel Management and
Çankırı Karatekin University Ilgaz Tourism and Hotel Management Tourism Guidance Department. All of the
rst, second, third and fourth year students studying in the Tourism Guidance Department of these schools in the
fall term of 2019-2020 constitute the universe of this study. Information on the number of students enrolled in the
tourism guidance department was obtained from student aairs, and it was determined that the total number of
students in three provinces within the boundaries of TR 82 development region was 756. Easy sampling method,
one of the non-random sampling methods, was used to determine the sample of the study. 380 students were
reached who were accepting to answer the survey questions, developed by Kelly and Jones (1997), prepared
using the Scale of Embarrassment. When the susceptibility levels of the students participating in the research were
examined, it was seen that 76.9% of the participants were sure of themselves. However, it was concluded that
female students had a higher level of embarrassment than male students.
Embarrassment Level, Tourism Guidance Students.
*Sorumlu Yazar
54
III. ULUSAL TURİST REHBERLİĞİ KONGRESİ
5 - 6 KASIM 2020
Bireylerin sosyal yaşamları içinde utanma duygusu önemli bir yere sahiptir. Utanma duygusu yaşanmaya
başlandığı ilk anda fazla önemsenmeyen bir duygu gibi görülse de bu duyguyu bastırmak ve mücadele edebilmek
için kişilerin geliştirdikleri davranış biçimleri, ne derece önemli olduğuna dikkat çekmektedir (Tatlıcıoğlu,
2015). Utanma duygusunu yaşayan kişiler kendilerini odak nokta haline getirmekte ve çevresine karşı negatif
olarak tanımlamaktadır. Bu durum beraberinde değersizlik, yetersizlik ve aşağılanmışlık hissini de getirmektedir
(Tangney, 1990). Meslek hayatı boyunca çevresinde birçok insan bulunan ve onlara rehberlik mesleğini icra
edecek rehberlerin, utanma duygusu ile karşı karşıya kalmalarının onları zor durumda bırakacağı düşünülmektedir.
Çeşitli sorumluklar, nitelikler ve roller üstlenen turist rehberlerinin, meslek özellikleri arasında yer alan liderliği
sağlayabilmesi için, bu çalışmada utanma duygusunun önemine dikkat çekilmiştir.
Turistlerin seyahatleri esnasında gereksinim duyduğu bilgilendirmeyi sağlayan ve hizmet verdiği ülkeyi her yönüyle
tanıyarak temsil görevini yerine getirebilmesi için çeşitli bilgi ve becerilere sahip olması gerekmektedir (Tetik,
2006). Turist rehberliği mesleğinin diğer mesleklerde olduğu gibi karşılaştığı bazı zorluklar bulunmaktadır. Turizm
sektörünün dış etkenlere bağlı olması, rehberin sürekli güncel, kalması, iş güvencesi ve garantisinin olmaması,
mesai kavramının yokluğu, tatil günlerinde çalışmak ve tarafsız olma zorunluluğu gibi etkenler, mesleği çekici
kılması açısından önem taşımaktadır. Oldukça yorucu ve zor şartlar altında yapılan bir meslek olmasının haricinde
bu mesleği edinmek için sahip olunması gereken bazı karakteristik özelliklere de dikkat edilmesi gerekmektedir.
Turizm sektöründeki birçok işletme çalışanı turistler ile doğrudan iletişim olanağına sahip değilken, aksine turist
rehberleri direkt iletişim kurabilmektedir (Zengin vd. 2004: 366). Gidilen destinasyon ve bölge halkı hakkında
yabancılara karşı etkili iletişim ile doğru bilgi verebilmek turist rehberlerinin sorumlulukları arasındadır.
Mesleki anlamda tüm bilgi ve becerilere sahip olan bir rehberin duygusal kişiliğe sahip olması ya da utanmaya
yatkın olması mesleği icra aşamasından önce sorun teşkil etmeye başlayacaktır. Turizm rehberliği bölümünde
eğitim alan öğrencilerin mesleki çekimserliğe olan yatkınlık düzeylerinin tespit edilmesi ve buna bağlı olarak
mesleğe bakış açılarının öğrenilmesi bu çalışmayı önemli kılmaktadır. İlgili literatür incelendiği zaman konuyla
ilgili bazı çalışmalara rastlanılmıştır. Yılmaz (2011) Turizm rehberliği öğrencilerinin mesleğe yönelik bakış
açılarını tespit etmek amacıyla Balıkesir Üniversitesi turizm işletmeciliği ve otelcilik yüksekokulu turist rehberliği
bölümü öğrencilerine karşı bir çalışma yapmıştır. Tolga, Korkmaz ve Atay’ın (2015) Çanakkale Onsekiz Mart
Üniversitesi’nde seyahat acenteciliği ve turizm rehberliği ile Balıkesir Üniversitesi Turizm rehberliği bölümü
öğrencilerine yönelik yapılan çalışmalarında, rehberlik mesleğine karşı tutumlarının genel itibariyle olumlu
olduğu tespit edilmiştir.
Şahin ve Acun (2016) Balıkesir Üniversitesi turizm rehberliği öğrencilerinin mesleğe yönelik tutumlarını
araştırdıkları çalışmalarında daha önce yapılan çalışmalar ile benzerlik gösteren mesleğe yönelik olumlu tutumlar
gösterdikleri sonucuna varmışlardır. Yenipınar vd. (2016) turizm rehberliği öğrencilerinin mesleğe yönelik
algılarını Mersin Üniversitesi birinci sınıf öğrencileri üzerinde nitel araştırma yaparak belirlemeye çalışmışlardır.
Yukarıdaki çalışmalara ek olarak Yazıcıoğlu, Tokmak ve Uzun (2008) Delphi Yöntemi ile Profesyonel
Turist Rehberliği Mesleğine İlişkin Sorunların Tespit Edilmesi ve Köroğlu vd.’nin (2017) Turizm Rehberliği
Öğrencilerinin Utanmaya Yatkınlık Düzeylerinin Belirlenmesi başlıklı çalışmaları da bu çalışma ile ilgili literatür
bilgisini oluşturmaktadır.
55
III. ULUSAL TURİST REHBERLİĞİ KONGRESİ
5 - 6 KASIM 2020
Kuzey Anadolu Kalkınma Ajansı, araştırmanın yapıldığı TR 82 Bölgesini 25 Temmuz 2009 tarihli 15236 sayılı
Bakanlar Kurulu Kararı ile kurulan ve Türkiye genelinde Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı koordinasyonunda
faaliyet gösteren 26 Kalkınma Ajansı’ndan biri olarak tanımlamaktadır. 2009 yılından itibaren faaliyet gösteren
bölge kalkınma ajansı Sinop, Çankırı ve Kastamonu illerini kapsamaktadır (www.kuzka.gov.tr).
Bu araştırmada TR 82 Bölgesi’nde turist rehberliği eğitimi alan ön lisans ve lisans öğrencilerinin mesleğe yönelik
tutumları ve mesleki çekimserliğe yatkınlık düzeylerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda yapılan
literatür taramasının ardından turist rehberliği eğitimi alan öğrencilere anket uygulanmıştır. Araştırma var olan
durumu ortaya koymaya çalıştığından tarama modelidir. Çalışmanın ana kütlesini TR 82 Bölgesi’nde yer alan
Kastamonu Üniversitesi, Sinop Üniversitesi ve Çankırı Karatekin Üniversitesi Ilgaz Turizm ve Otelcilik Yüksek
Okulu’nda turist rehberliği eğitimi alan 2019-2020 eğitim-öğretim yılında kayıtlı olan öğrenciler oluşturmaktadır.
Bu yüzden çalışma Kastamonu, Sinop ve Çankırı şehirlerinden oluşan TR 82 Bölgesinde ankete katılan öğrencilerle
sınırlandırılmıştır. Bu üç şehirde yer alan ve turist rehberliği eğitimi veren ön lisans ve lisans programlarında
okuyan 756 öğrenci çalışmanın evrenini oluşturmaktadır. Çalışma 2019 Kasım ayı içerisinde ara sınav haftalarında
yapılmış ve maksimum katılımcının çalışmaya katkısı sağlanmıştır. Evrenin tamamına ulaşılmaya çalışılsa da 380
kişi çalışmaya katılarak örneklemi oluşturmuştur. Örneklem yöntemi olarak olasılık dışı örnekleme yöntemlerinden
kolayda örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntemde amaç, isteyen herkesin örneklem içerisine ve örnekleme
dâhil edilmesidir (Gürbüz ve Şahin, 2015: 130). Örneklem sayısının hesaplanmasında, aşağıda belirtilen formül
(Yamane, 2001, 116 - 117) kullanılmıştır;
N: yığındaki kişi sayısı
n: örneklemdeki kişi sayısı
z: istenilen güvenirlik düzeyi için standart normal dağılım tablo değeri
d: duyarlılık
p: yığında istenilen özelliğe sahip bireylerin oranı (p+q=1)
Utanmaya yatkınlık ölçeğinin güvenilirlik analizi yapıldığında Cronbach’s Alfa Katsayısı’nın %85,8 olduğu
belirlenmiştir. Bu durum Kayış (2009) tarafından Cronbach alfa katsayısının, 0.80 ≤ α < 1.00 arasında olmasının
ölçeğin yüksek derecede güvenilir olduğu şeklinde ifade edilmiştir.
Elde edilen bulgular ışında TR 82 Bölgesinde turizm rehberliği eğitimi alan öğrencilerin toplam sayısı YÖK
Atlas’tan (2019) alınan verilere göre aşağıdaki gibidir (Tablo 1).
56
III. ULUSAL TURİST REHBERLİĞİ KONGRESİ
5 - 6 KASIM 2020
YÖK Atlas Öğrenci Sayıları
151
118 58
%
%
YÖK Atlas verilerinden farklı olarak, ilgili bölgede araştırmaya katılan üniversitelerin öğrenci işleri biriminden
güncel olarak sorgulanan bilgilere göre Kastamonu Üniversitesi 318, Çankırı Üniversitesi 112 ve Sinop
Üniversitesi ise 326 adet turizm rehberliğine kayıtlı öğrenci sayısına sahiptir. Alınan bilgilerin güncelliğinden
dolayı bahsedilen sayılar temel alınarak evren ve örneklem belirlemesi 756 sayısı üzerinden yapılmıştır.
Katılımcılara ait Demograk İstatistikler
TR 82 Bölgesi’nde eğitim alan öğrenciler cinsiyet açısından bakıldığında yaklaşık olarak eşit dağılım göstermektedir.
Tablo 2’de yer alan istatistiklere göre çalışmaya katılan 380 katılımcının %54,2 si kadın, %45,8’i erkektir. 23 yaş
üzeri çalışmaya katılan öğrenci bulunmamaktadır. 17-19 yaş arası %46,8 iken 20-22 yaş arası katılımcı %53,2’dir.
Çalışmaya en çok katılanlar %42,1 ile ikinci sınıardır. En az katılım %9,2 ile dördüncü sınıardır. Çankırı’da
yalnızca ön lisans programının olması bu durumu açıklar. Bölümü seçme durumlarına bakıldığında %33,2’si
bölümünü isteyerek seçmiş, %61,3 ‘ü kısmen isteyerek seçmiş, %5,5’i ise istemeyerek seçmiştir (Tablo 3).
Bölümü Seçme Durumuna ait İstatistikler
Yapılan Ki-kare analizleri ve çapraz tablo karşılaştırmaları sonucunda; kadınlar seçtikleri meslekten erkeklere
göre daha memnundur. Yeniden bir meslek tercihinde bulunmaları istendiğinde rehberliği seçeceğini ifade edenler
de kadınlardır. Katılımcıların %71,9’u rehberliği kişiliklerine uygun bir meslek olarak tanımlamıştır. Rehberliği
kendilerine uygun bir meslek olarak görmeyenler ise %7,9’u oluşturmaktadır. Bölümü isteyerek seçenler
arasında rehberlik mesleğinde başarılı olacağını düşünenlerin oranı %73,4’tür. Rehberlik mesleğini tavsiye
57
III. ULUSAL TURİST REHBERLİĞİ KONGRESİ
5 - 6 KASIM 2020
%
155
8
edenler %55,3 iken tavsiye etmeyenler %20,2’dir. Rehberliğin kendilerine saygınlık kazandıracağı görüşünde
olanlar %70, 5’tir. Zor şartlar altında dahi rehberlik yapmayı isteyenler %28, 1 ile az sayıdadır. Fikri olmayanlar
%38,2’yi oluştururken, katılımcıların %33,7’si zor şartlar altında rehberlik yapmak istemediklerini belirtmiştir.
Rehberliğin çalışma koşullarını çekici bulanların oranı %61 iken, çalışma koşulları ile ilgili kri olmayanlar %16,
3 ‘tür. Çalışma koşullarını çekici bulmayanların oranı ise %22,6’dır. Rehberlik mesleğinin kendilerine sıkıntı
yaşatmasından endişe duyanların oranı ise, %54, 2’dir. Bu konu ile ilgili kri olmayanlar %28,2 oranındadır.
Rehberlik mesleğinin devamlılığının kendilerine güven verdiğini düşünenlerin oranı %46,5’tir. Fikri olmayanlar
%31,3’ü oluştururken, %22,1’i bu mesleğin devamlılığını güven verici bulmamıştır. Rehberlik mesleğine karşı
özel bir yeteneği olduğunu düşünenlerin oranı %48,1’dir. Fikri olmayanlar %39,2 iken diğerleri böyle bir
yetenekleri olduğunu düşünmemektedir.
Katılımcıların Kendinden Emin Olma Durumlarına ait İstatistikler
Tablo 4’de yer alan katılımcıların mesleki çekimserliğe yatkınlık düzeyleri arasındaki kendilerinden emin olma
durumlarına bakıldığında, katılımcıların %76,9’u kendilerinden emin olduklarını belirtmiştir. Giyim, saç gibi
dış görünüşüne özen gösterip düzgün olmadığında kendilerini toplum içerisinde rahat hissetmeyenlerin oranı
da yüksektir (%88,4). Bir grup insan içinde kendini rahatsız hissedenlerin oranı %32,1 iken rahat hissedenlerin
oranı %56,1’dir. İlgi odağı olmayı önemseyenlerin oranı %59, 5’tir. İlgi odağı olmayı en çok kadın katılımcılar
önemsediklerini belirtmiştir. Katılımcıların %70,5’i başkaları üzerinde bıraktıkları izlenimleri çok önemseyenlerdir.
Sosyal durumlarda kendini beceriksiz hissedenler yalnızca %17,6’dır. Topluluk önünde hata yaptığın kendini
küçük düşmüş hissedenler %32,6 orana sahiptir. Cinsiyet dağılımına bakıldığında kadın ve erkek oranların
birbirine yakın olduğu görülmektedir. Topluluk önünde konuşurken panikleyenlerin oranı %29,5’tur. Cinsiyet
dağılıma bakıldığında kadınların erkeklerden daha fazla paniklediği görülmüştür. Böyle bir sorun yaşamadığını
ifade edenler %54,5’tur.
Katılımcıların kalabalıkta ve topluluk önünde kendilerini korumasız görme oranlarına bakıldığında %16, 8’i
dışındakilerin böyle bir durumlarının olmadığı elde edilen bulgulardandır. Katılımcıların %21,6’sı dışındakiler
ilgi odağı olmayı rahatsız edici bulmamıştır. Yalnızken sunum yapma kri katılımcıların %14,5’inde gerginlik
oluşturmaktadır. Diğerlerinde bu etki görülmez. Küçük mahcubiyetlerde bile kendilerini utanmış ya da
aşağılanmış hissedenler %40’ı oluşturmaktadır. Katılımcıların %36,3’ü toplum içinde hata yapmaktan korkarken
%47,1’i bu ifadeye katılmamıştır. Kalabalık içinde hoşlanmayanların oranı %21, 4’tür. Fikri olmayanlar %13,9’u
oluşturmaktadır. Diğerleri bu ifadeye katılmamıştır. “Kolay kolay yüzüm kızarmaz” ifadesine katılım oranlarına
bakıldığında %47,6 katılımcı bu ifadeye katılmamış, %36,6’sı ise katılmıştır. Aptalca görünmekten endişe
duyanların oranı %62,4’tür. Başkalarının kendileri hakkındaki krini önemseyenlerin oranı %67,4’tür. Söyledikleri
şeylerin kulağa aptalca gelmesinden korkanların oranı aptalca görünmekten korkanların oranı ile aynıdır. Kendisini
rezil etmekten endişe duyanlar %57,6 oranı ile erkeklerdir. Yabancılarla yabancı dilde konuşmaktan utananların
58
III. ULUSAL TURİST REHBERLİĞİ KONGRESİ
5 - 6 KASIM 2020
oranı %17,1’dir. Fikri olmayanlar da aynı orana sahiptir. Diğerleri bu ifadeye katılmamıştır. Kendisini yabancı
dilde ifade etmekten çekinenlerin oranı %26, 6’dır.
TR 82 Bölgesi Türkiye istatistiki bölge sınıandırmasında 26 alt bölgeden biridir. Kastamonu, Sinop ve Çankırı
illerini kapsayan bölge turizm alanında yeni gelişmeye başlamış bu konuda stratejik planlamaların yapıldığı
bir bölgedir. Bu bölgede turizm rehberliği eğitimi veren üç üniversite bulunmaktadır. Kastamonu ve Sinop
Üniversiteleri’nde lisans eğitimi verilirken, Çankırı Karatekin Üniversitesi Ilgaz Turizm ve Otelcilik Yüksek
Okulu’nda verilen ön lisans eğitimidir. Bu kapsamda 380 öğrenciye anket uygulanmıştır. Turizm rehberliği
bölümünü kadınlar ve erkekler neredeyse eşit oranda tercih etmişlerdir. Bu durum bölümle ilgili hemşirelik ve
bazı mühendislik programlarında olduğu gibi tek cinsiyet baskın bir meslek algısı oluşmadığının göstergesidir.
Bölümü az sayıda istemeyerek seçen öğrencinin olması sevindiriciyken, isteyerek seçen öğrenci oranının fazla
olmayışı düşündürücüdür. Bölümü kısmen isteyerek seçen öğrencilerle yüz yüze yapılan görüşmelerde genel
olarak İngilizce öğretmenliği istedikleri puanları yetmediğinden bu bölümü seçtikleri belirtilmiştir. Bu sonuç,
Köroğlu’nun (2014) çalışmasında katılımcıların çoğunluğunun mesleklerini kısmen isteyerek seçtikleri ve
mesleklerinden memnun oldukları, mezuniyetlerinden sonra bu işi yapma konusunda hevesli oldukları sonucu ile
paralellik gösterir. Bölümü isteyerek seçenler bu alanda başarılı olacağına inanan gençlerdir. Gençler rehberliği
saygın bir meslek olarak adlandırmış ve kendilerine saygınlık kazandıracağını belirtmişlerdir. Ancak rehberlik
mesleğinin kendilerine sıkıntı yaşatabileceğinin düşünüldüğü sonucuna ulaşılmıştır.
Katılımcıların genel olarak mesleğini seven, aktif olarak yapmak isteyen, mesleğe yönelik tutumlarının olumlu
olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuç Şahin ve Acun’un (2016) Balıkesir Üniversitesi’nde rehberlik okuyan
öğrencilerin mesleğe yönelik tutumlarını ölçen çalışmaları ile paralellik göstermektedir. Mesleğe yönelik
tutumların ölçülmesi mesleklerin gelecekleri açısından önem arz eder. Mesleğe tutumun olumsuz olduğu iş
kollarında eğitim alan gençler farklı meslek gruplarına kanalize olma eğilimi gösterirler (Bahçelerli ve Sucuoğlu,
2015: 1130).
Rehberlerde bulunması gereken özelliklerden biri olan kendine güven katılımcılar arasında da yüksek çıkmıştır.
Rehber adaylarının mesleki çekimserliğe yatkınlık düzeylerinin düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Bu sonuç
Köroğlu vd.’nin (2017) çalışması ile paralellik gösterir. Bu turist rehberliği mesleğinde olması gereken bir
unsurdur. Rehberlerin çok yönlü, girişken, özgüvene sahip, iletişim beceresi yüksek gibi özelliklere sahip olması
beklenir. Ankete katılan katılımcıların verdiği cevaplar göz önünde bulundurulduğunda kız öğrencilerin erkeklere
göre mesleki çekimserliğe yatkınlık düzeyleri daha yüksektir. Meslek gereği bu düzeyin minimize edilmesi
önem arz eder. Bu kapsamda öğrencilerin öğrencilik hayatlarında meslekle iç içe olmaları, iletişim becerilerinin
gelişmeleri için oldukça önemlidir. Bu kapsamda sunum derslerinin bulunması, derse katılımın teşvik edilmesi
oldukça önemlidir.
Bu çalışma yalnızca TR 82 Bölgesi’nde bulunan turizm rehberliği öğrencilerine uygulandığından çalışma, üç
üniversite ile sınırlıdır. Sonraki araştırmalarda örneklem grubu genişletilip karşılaştırmalı analizler yapılabilir.
59
III. ULUSAL TURİST REHBERLİĞİ KONGRESİ
5 - 6 KASIM 2020
Bahcelerli, N. M., & Sucuoglu, E. (2015). Undergraduate Tourism Students’ Opinions Regarding The Work
Conditions İn The Tourism İndustry. Procedia Economics And Finance, 26, s.1130-1135.
Bahcelerli, N. M., & Sucuoglu, E. (2015). Undergraduate Tourism Students’ Opinions Regarding The Work
Conditions İn The Tourism İndustry. Procedia Economics And Finance, 26, s.1130-1135.
Gürbüz, S. & Şahin, F. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe – Yöntem – Analiz, Ankara:
Seçkin Yayıncılık.
Kayış, A. 2009. Güvenirlik Analizi. Ş. Kalaycı (Ed), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri.
Ankara: Asil Yayıncılık. (403-419).
Kelly, K. M. & Jones, W. H. (1997). Assessment of dispositional embarrassability. Anxiety, Stress, and Coping,
10(4), 307-333.
Köroğlu, Özlem & Güzel, F. Ö. (2014). Determination Of Tourism Guiding Students’ Attitudes Toward Reading
Habit, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7 (33), s. 643-652.
Köroğlu, Ö., Dumanlı, Ş., & Şalk, S. (2017). Turizm Rehberliği Öğrencilerinin Utanmaya Yatkınlık Düzeylerinin
Belirlenmesi. Journal Of International Social Research, 10(51).
Şahin, S. & Acun, A. (2016). Turizm Rehberliği Öğrencilerinin Mesleğe Yönelik Tutumları, Gaziantep University
Journal of Social Sciences, 15(2), 563-580.
Tangney, J. P. (1990). Assessing individual dierences in proneness to shame and guilt: Development of the Self-
Conscious Aect and Attribution Inventory. Journal of personality and social psychology, 59(1), 102.
Tatlıcıoğlu, I. (2015). Dolaylı Utanmanın Mizah ve Başkasının Zararına Sevinme İle İlişkisi, Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı.
T.C. Kuzey Anadolu Kalkınma Ajansı (KUZKA) https://www.kuzka.gov.tr/kurumsal.
asp?K=1&Kurumsal=hakkimizda E.T. (05.03.2020)
Tetik, N. (2006). Türkiye’de Profesyonel turist rehberliği ve müşterilerin turist rehberlerinden beklentilerinin
analizi (Kuşadası örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
Tolga. Ö., Korkmaz, H. & Atay, L. (2015). Lisans Düzeyindeki Turist Rehberliği Öğrencilerinin Mesleki
Tutumlarına Yönelik Bir Araştırma, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 12(2), 26-41.
Yamane, T. (2001). Temel Örnekleme Yöntemleri, (Basic Sampling Methods), Çeviren: Esin, A., Bakır, M.A.,
Aydın, C. ve Gürbüzsel, E., İstanbul: Literatür Yayıncılık.
60
III. ULUSAL TURİST REHBERLİĞİ KONGRESİ
5 - 6 KASIM 2020
Yazıcıoğlu, İ., Tokmak, C. & Uzun, S. (2008). Turist Rehberlerinin Rehberlik Mesleğine Bakışı. Üniversite ve
Toplum, 8(2), 1-19.
Yenipınar, U., Bak, E., Çınar, B., Birdir, S. S. & Çapar, G. (2016). Turizm Rehberliği Bölümü Lisans Öğrencilerinin
“Turist Rehberliği” Mesleğine İlişkin Algılarının Mecazlarla Analizi, 17. Ulusal Turizm Kongresi Bildirileri
Kitabı, 1287-1296.
Yılmaz, G. Ö. (2011). Lisans düzeyinde turist rehberliği eğitimi alan öğrencilerin mesleğe bakış açılarının
belirlenmesine yönelik bir araştırma, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 281-298.
Zengin, B., Batman, O., & Yıldırgan, R. (2004). Seyahat Acentalarının Turist Rehberlerinden Beklentilerine
Yönelik Bir Araştırma. I. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi Bildirileri 15-16 Nisan 2004, 366-376.
