Enhancement of Fingerprints in Diluted Blood

Abstract

In this article an experiment is presented on common bloody fingerprint enhancement methods; amido black and Hungarian red were applied on water-diluted blood. Different dilution ratios were studied. Amido black had better results, as fingerprints in 9 : 1 water-blood dilution could be enhanced to show clear level II details, while Hungarian red could only enhance the contours of prints even at a 1 : 1 water-blood dilution ratio. Water dilution of blood-and hence the presence of fingerprints in diluted blood-can occur at crime scenes, and two of the most common enhancement dyes have different limitations when applied to diluted blood.

Full text

Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
ENHANCEMENT OF FINGERPRINTS IN DILUTED BLOOD
David PETRETEI
Hungarian University of National Services, Budapest, Hungary
Abstract
In this article an experiment is presented on common bloody ngerprint enhancement methods; amido black and Hungarian red
were applied on water-diluted blood. Dierent dilution ratios were studied. Amido black had better results, as ngerprints in
9 : 1 water-blood dilution could be enhanced to show clear level II details, while Hungarian red could only enhance the contours
of prints even at a 1 : 1 water-blood dilution ratio. Water dilution of blood – and hence the presence of ngerprints in diluted
blood – can occur at crime scenes, and two of the most common enhancement dyes have dierent limitations when applied to
diluted blood.
Keywords
Fingerprint; Blood; Blood enhancement; Amido black; Hungarian red.
Recieved 15 June 2020; accepted 8 October 2020
Introduction
Fingerprints in blood may play a crucial role in
criminal investigations, especially in the case of the
most serious violent crimes. The chemical enhance-
ment methods for bloody prints (protein dyes and
peroxidase enhancement) have been thoroughly re-
searched and described in the forensic and crime scene
processing literature (Penven, 2013; Theeuwen et al.,
1998). Slightly fewer studies involve the enhancement
of water-diluted blood (Hartley, Glynn, 2016) and
most articles deal with diluted blood from the point
of view of DNA analysis (Frégeau, Germain, Fourney,
2000; Hartley, Glynn, 2016). The results of the appli-
cation of amido black and Hungarian red on nger-
prints in water-diluted blood are presented herein.
Dilution of blood may occur naturally (e.g. due
to rain or snow) or as a result of human activity (e.g.
cleaning eorts made by the perpetrator). Hands cov-
ered in diluted blood may leave latent prints at a crime
scene, which therefore need to be enhanced, devel-
oped, preserved, and recorded.
The problem of diluted blood enhancement and
bloodstain dye enhancement of non-bloody prints –
this term is used here in the sense that the prints were
not visibly outlined in blood, (but blood may have
been present) – arose in the course of a crime scene
analysis of a murder case, during which a bloodstain
pattern analysis was conducted. The primary task of
the forensic advisor was to establish the time between
the bleeding and the subsequent shifting of the corpse.
Secondly, questions were raised about the amido black
dyeing process and whether amido black would yield
any results for non-bloody prints (e.g. shoeprint or
ngerprint). The question emerged during a second
crime scene processing, after the CSI used amido
black on the oor and found shoeprints which had not
been visible before, and they wondered whether the
prints contained no blood or diluted blood.
The answer to the question was that chemical en-
hancement agents like amido black do not yield any
results on “clean” latent prints, but may indeed yield
results even when applied on diluted blood (a result
itself does not prove it is blood; amido black may yield

D. Petretei
268
Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
results for other protein as well). An extemporaneous
test was performed using amido black on the scene,
and later the two main blood enhancement dyes used
by the police force of Hungary (i.e. Hungarian red and
amido black) were subjected to proper testing. The
results thereof were presented at the ENFSI Scene
of Crime Working Group Annual Meeting in Rome,
2019.
Materials and methods
For the experiment, thumbprints were deposited
on Menzel SuperFrost glass microscope slides. The
author’s own blood was used from a plastic syringe,
containing no added anti-coagulant. Regular tap water
was used for diluting.
One drop of blood was applied on the thumb,
rubbed gently with the middle and index nger for
10 seconds while it coated the thumb in a thin smooth
layer. The thumb was lightly pressed for one second
onto the glass slide – the pressure could have been
enough to hold the slide between the top of the thumb
and the index nger. After each deposit, ngers were
extensively washed with running tap water, common
liquid soap, and were dried with a disposable paper
towel.
The rst glass slide was touched with “a clean
thumb”, without any blood. The slide was labelled as
“N” (no blood).
The second glass slide was touched with undilut-
ed, clean blood on the thumb. The slide was labelled
as “P” (pure blood). Other slides were labelled with
numbers, as follows:
– “1” signies 1 mL blood and 1 mL water (50%),
– “2” signies 1 mL blood and 2 mL water (33%),
– “4” signies 1 mL blood and 4 mL water (20%),
– “9” signies 1 mL blood and 9 mL water (10%),
– “19” signies 1 mL blood and 19 mL water (5%).
And for the second experiment:
– “4/1” signies 4 mL blood and 1 mL water (80%),
– “4/2” signies 4 mL blood and 2 mL water (66%),
– “4/3” signies 4 mL blood and 3 mL water (~57%)
(Percentages show V/V).
Hungarian red – product description and condi-
tions: Fixative for Blood Spray (Product ID: LV513),
and Hungarian Red Fluorescent Dye 500 ml spray
(Product ID: LV5031) produced by Sirchie (Youngs-
ville, NC). Hungarian red is actually acid fuchsin,
dissolved in acetic acid and water. It is versatile, very
eective, easy to use, easy to clean from the surface
after enhancement, and safe to apply even on the skin
of living people (Petretei, Angyal, 2016).
Application of Hungarian red: before dyeing, the
bloody prints needed to be xed with the above-men-
tioned “Fixative for Blood” (5% sulfosalicylic acid
in water). The xative was sprayed directly onto the
prints from a considerable height (approx. 100 cm),
allowing the spray to fall freely, and taking care not
to wash the prints away. After 20 to 30 seconds, the
staining solution was used, and after a further 10 to 20
seconds, the slides were rinsed with tap water. Both
the xative and the staining solution were sprayed; the
tap water used for rinsing was running from the tap.
Amido black – product description and conditions:
produced by BVDA (Haarlem, Holland, EU), metha-
nol-based kit (product ID: B-89501) with amido dye
dissolved in methanol, “A” rinsing solution (methanol
and acetic acid), and “B” rinsing solution (acetic acid
in water). Amido black is a chemical dye solution that
binds to protein molecules in blood and yields a dark
blue color (Warrick, 2000). In Hungary, amido black
is commonly applied, and even though the toxicity of
methanol limits the versatility and carries increased
risks, amido black has proven to be highly eective.
Application of amido black: no xative was used
because the methanol-based amido black requires
none. The dye was sprayed directly on the surface. Af-
ter approx. 30 seconds, the methanol-acetic acid solu-
tion (“A” rinse) was sprayed for the rst rinsing. After
a further 10 to 15 seconds, the 5% aqueous acetic acid
(“B” rinse) was used for the second rinsing, also ap-
plied by spray. After the second rinsing, the surface
was washed under running tap water.
Results
First, it should be noted that this study is primari-
ly about ngerprints, so the “result” is understood in
terms of the ngerprint quality. Although many stud-
ies (Frégeau, Germain, Fourney, 2000; Hartley, Glynn,
2016; Laberke, Ilg, Bieri, Hausmann, Balitzki, 2014)
reported very high dilutions, even up to 1:1000, these
did not emphasize ngerprint identiability. In this
study, “result” means at least level II ngerprint de-
tails.
Results of amido black are shown in Figure 1.
Clean prints (i.e. without blood) yielded no results
whatsoever.
Prints of undiluted blood yielded perfect results
(Figure 2.).
Dilution of 50%, 33%, 20%, and 10% yielded good
results. Even the “9” (10%) was sucient for identi-
cation: level II details were clearly visible, as is shown
in Figure 3.

Enhancement of ngerprints in diluted blood 269
Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
Figure 1. Amido black on “clean” print (“N”), undiluted bloody print (“P”), 50% diluted bloody print (“1”), 33% diluted bloody
print (“2”), 20% diluted bloody print (“4”), 10% diluted bloody print (“9”) and 5% diluted bloody print (“19”).
Figure 2. A close-up of amido black enhancement on undiluted bloody print (“P”) and 50% diluted bloody print (“1”).

D. Petretei
270
Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
The “19” (5%) was insucient for identication
on account of the missing friction ridge details; how-
ever, the contours of the ngerprint were still clearly
recognizable.
The results of Hungarian red are shown in Figure
4 and 5.
Clean prints (i.e. without blood) yielded absolutely
no results.
Prints of undiluted blood yielded a perfect result.
Dilution of 50% (“1”) was insucient for identi-
cation on account of the missing friction ridge de-
tails; however, the contours of the ngerprint were still
clearly recognizable.
Any dilution under 50% was insucient for nd-
ing even the contours of the print.
Dilutions of 80% (“4/1”) and 66% (“4/2”) yielded
good results on some parts of the ngerprint, while the
rest of the print remained blurred. The clearly visible
parts were sucient for identication, as is shown in
Figure 6.
Dilutions of ~57% (“4/3”) and 50% (“4/4”) were
both insucient for identication, on account of the
missing friction ridge details; however, the ngerprint
contours were still clearly recognizable, as is shown
in Figure 7.
The results are summarized in Table 1.
Discussion
Amido black and Hungarian red both react with the
protein component of the blood. Both are acid dyes:
acid black 1 and acid violet 19 (Bleay et al., 2017).
Crime scene investigators have their own prefer-
ences concerning chemical enhancement, as for any
other development techniques. In Hungary, Hungarian
red and amido black are commonly applied, while acid
yellow 7 and leucocrystal violet are not.
Comparison between Hungarian red and amido
black:
Amido black needs to be rinsed with methanol and
another rinsing solution, and then with water. The ap-
plication of Hungarian red is more convenient, as it
needs only one rinse instead of three. Hungarian red
has no considerable toxicity, since it is acid fuchsin
(acid violet 19) in water and acetic acid solution. In
Figure 3. A close-up of amido black enhancement on 10% diluted bloody print (“9”).

Enhancement of ngerprints in diluted blood 271
Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
Figure 4. Hungarian red on “clean” print (“N”), undiluted bloody print (“P”), 50% diluted bloody print (“1”), 33% diluted
bloody print (“2”), 20% diluted bloody print (“4”), 10% diluted bloody print (“9”) and 5% diluted bloody print (“19”).
Figure 5. Hungarian red on undiluted bloody print (“P”), 80% diluted bloody print (“4/1”), 66% diluted bloody print (“4/2”),
57% diluted bloody print (“4/3”) and 50% diluted bloody print (“4/4”).

D. Petretei
272
Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
Figure 6. A close-up of Hungarian red enhancement on undiluted bloody print (“P”) and 80% diluted bloody print (“4/1”).
Figure 7. A close-up of Hungarian red enhancement on 66% diluted bloody print (“4/2”) and 57% diluted bloody print (“4/3”).

Enhancement of ngerprints in diluted blood 273
Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
the course of previous experiments, it was applied to
human skin without any irritation or other detrimental
eects (Petretei, Angyal, 2015). The methanol-based
amido black and its methanol-based rinsing liquid,
on the other hand, is toxic and ammable, because of
the methanol. Additionally, some articles state that the
Hungarian red is slightly more sensitive to ngerprint
details (Penven, 2013), though this was not observed
during this research. Furthermore, the Hungarian red
can be lifted by a gel lifter; after lifting it luminesces
under green light (Velders, 2012). On the other hand,
amido black works on semi-porous surfaces, while
Hungarian red only works on non-porous surfaces.
The comparison is summarized in Table 2.
These experiments revealed a further important
dierence: amido black may be used on diluted blood,
even at a 1 : 9 ratio (blood : water), for developing
level II details, while the Hungarian red may not yield
adequate results (level I details) even at a 1 : 1 ratio.
Conclusion
Neither amido black nor Hungarian red yielded re-
sults in the absence of blood in a ngerprint; therefore
neither may be successfully applied on “regular” (non-
bloody) latent prints. Consequently, if acid dyes yield
results, it is an indication that the (latent) print does
Table 1
Summary of the results of Hungarian red and amido black on dierently diluted blood. “No result” means no re-
action. “Contours only” means the contours of the ngerprint are visible, without any friction ridge details. “No
contours visible” means some dyed spots are visible but not even the contours of the ngerprint
Amido black Hungarian red
No blood (“N”) No result No result
Undiluted “pure” blood (“P”) Level III details visible Level III details visible
80% dilution (“4/1”) – Level II details visible
66% dilution (“4/2”) – Level II details visible
~57% dilution (“4/3”) – Contours only
50% dilution (“1” or “4/4”) Level II details visible Contours only
33% dilution (“2”) Level II details visible No contours visible
20% dilution (“4”) Level II details visible No contours visible
10% dilution (“9”) Level II details visible No contours visible
5% dilution (“19”) Contours only No contours visible
Table 2
Summarizing and comparing the properties of amido black and Hungarian red
Amido black Hungarian red
Dye for blood enhancement Yes Yes
Colour Dark blue, almost black Light purple, almost red
Usage Common Common
Applicable at the crime scene Yes Ye s
Applicable on cadaver skin Yes Ye s
Applicable to a living person No Yes
Toxic Yes No
Flammable Yes No
Cleaning from surface With methanol only With water
Can be lifted No Yes (gel lifters)
Luminescent No Yes (on gel lifter)
Applicable on porous surfaces Yes, on semi-porous No
Works on water-diluted blood Yes, down to 10% (V/V) Only down to 66% (V/V)

D. Petretei
274
Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
Corresponding author
David Petretei
Hungarian University of National Services,
Faculty of Law Enforcement
Dioszegi S. u. 40
HU 1089 Budapest
e-mail: petretei.david@uni-nke.hu
contain protein components in an amount that can re-
act to the dye. However, protein dyes are susceptible
to false positives. They react with certain proteins, but
not specically only blood proteins. Therefore, a posi-
tive reaction of a protein-dye alone cannot conrm the
presence of blood.
Hungarian red very poorly develops identiable
latent prints on diluted blood; a 50% V/V mixture of
blood and water prevents the enhancement of even
level I details. Successful application (which, in this
study, means the development of at least level II de-
tails) may require a relevant predominance of blood,
i.e., over 66% V/V mixture.
Amido black worked well on diluted blood: even
for a 10% V/V (blood : water) mixture, the develop-
ment of level II details was possible. The applicability
limit would be somewhere between 10% and 5%, since
the 5% mixture did not develop even level I details.
It may therefore be concluded that if dealing with
water-diluted bloody prints, the application of amido
black is the recommended choice. Further research
may be needed to reveal the applicability of wa-
ter-based amido yellow 7 or acid yellow 7.
The experiment detailed herein focused only on
water-diluted blood. Further research on and exper-
imenting with other dilutions, with special regard to
other bodily uids (e.g. saliva), would be needed and
encouraged, as nding the optimal enhancement meth-
od would arguably help crime scene investigations.
References
1. Bleay, S., Sears, V., Downham, R., Bandey, H., Gibson,
A., Bowman, V., Fitzgerald, L., Ciuksza, T., Ramadani,
J., Selway C., (2017). The ngerprint sourcebook v2.0.
London: Home Oce CAST.
2. Frégeau, C. J., Germain, O., Fourney, R. M. (2000). Fin-
gerprint enhancement revisited and the eects of blood
enhancement chemicals on subsequent Proler Plus™
uorescent short tandem repeat DNA analysis of fresh
and aged bloody ngerprints. Journal of Forensic Sci-
ences 45(2), 354–380.
3. Hartley, G., Glynn, C. L. (2016). A comparative analysis
of protein and peroxidase blood enhancement reagents
following laundering and their impact on DNA recovery.
Journal of Forensic Research and Analysis, 1(1). DOI:
http://dx.doi.org/10.16966/2577-7262.101.
4. Laberke, P. J., Ilg, S., Bieri, H.-P., Hausmann, R., Balitz-
ki, B. (2014). Amido Black 10B in the forensic investi-
gation of stain material. Forensic Science Seminar 4(1),
40–44. DOI: 2157118X.4.1.P3.
5. Penven, D. (2013). Latent blood prints – methods for
chemical enhancement. Retrieved October 6, 2020 from
https://www.crime-scene-investigator.net/chemicalen-
hancementlatentbloodprints.html.
6. Petretei, D. (2019). Fingerprint enhancement in diluted
blood. Presented at the Annual Meeting of European
Network of Forensic Sciences Institutes, Scene of Crime
Working Group. Rome, Italy.
7. Petretei, D., Angyal, M. (2015). Recovery bloody n-
gerprints from skin. Journal of Forensic Identication,
65(5), 813–827.
8. Theeuwen, A. B. E., van Barneveld, S., Drok, J. W.,
Keereweer, I., Limborgh, J. C. M., Naber, W. M., Velders,
T. (1998). Enhancement of footwear impressions in
blood. Forensic Science International, 95(2), 133–151.
9. Velders, T. (2012). New insight into the chemical im-
provement of shoeprints and ngerprints placed with
blood on non-porous surfaces. Identication Canada,
3(35), 80–102.
10. Warrick, P. (2000). Identication of blood prints on fab-
ric using amido black and digital enhancement. Journal
of Forensic Identication, 50(1), 20–32.

Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
Wstęp
Krwawe odciski linii papilarnych mogą odgrywać
kluczową rolę w śledztwie, w szczególności w przypad-
ku najcięższych przestępstw. Chemiczne metody kontra-
stowania śladów krwawych (barwniki białkowe i kon-
trastowanie za pomocą peroksydaz) zostały gruntownie
przebadane w literaturze kryminalistycznej, a także prze-
testowane podczas zabezpieczania miejsc przestępstw
(Penven, 2013; Theeuwen i in., 1998). Nieco mniejszą
uwagę w pracach badawczych poświęcono zagadnie-
niu krwi rozcieńczonej wodą (Hartley, Glynn, 2016),
a w większości z nich posłużyła ona jako materiał do
badań DNA (Frégeau, Germain, Fourney, 2000; Hartley,
Glynn, 2016). W niniejszym artykule omówiono wyniki
zastosowania czerni amidowej i czerwieni węgierskiej
do odcisków linii papilarnych naniesionych krwią roz-
cieńczoną w wodzie.
Rozcieńczenie krwi może nastąpić w sposób natural-
ny (np. pod wpływem opadów deszczu lub śniegu) albo
w wyniku działalności człowieka (np. na skutek usuwa-
nia śladów przez sprawcę). Palce pokryte rozcieńczoną
krwią mogą pozostawiać ślady linii papilarnych w miej-
scu przestępstwa, odciski te powinny zostać zebrane,
skontrastowane i zapisane.
Problem kontrastowania śladów rozcieńczonej krwi
i wybarwiania śladów niekrwawych za pomocą barw-
ników do jej kontrastowania wystąpił podczas badania
miejsca popełnienia morderstwa, w trakcie którego prze-
prowadzono analizę śladów krwi. Podstawowym zada-
niem technika kryminalistyki było ustalenie czasu mię-
dzy początkiem krwawienia a późniejszym przemiesz-
czeniem ciała oary. Pojawiły się także pytania dotyczące
procesu wybarwiania śladów czernią amidową oraz tego,
czy barwnik pozwoli na kontrastowanie śladów niekrwa-
wych (np. odcisku podeszwy buta lub linii papilarnych).
Problem ten wystąpił podczas drugiego badania miejsca
przestępstwa, kiedy technik kryminalistyki, nałożywszy
czerń amidową na podłogę, odkrył ślady podeszew bu-
tów. Nie były one wcześniej widoczne, dlatego uznano,
że nie zawierały krwi lub musiała ona być rozcieńczona.
Warto zauważyć, że wielu śledczych stosuje określenie
„ślad krwawy” wyłącznie do widocznych śladów krwi.
Okazało się, że chemiczne środki kontrastujące, ta-
kie jak czerń amidowa, nie pozwalają na wykrycie „czy-
stych” śladów linii papilarnych, natomiast mogą wykry-
wać ślady odciśnięte rozcieńczoną krwią. Jednak wynik
sam w sobie nie przesądza o tym, że substancją, którą
odciśnięto ślad, jest krew, ponieważ czerń amidowa wy-
barwia również inne białka. Przeprowadzono test polo-
wy z użyciem czerni amidowej, a następnie poddano dwa
główne wykorzystywane przez węgierską policję barw-
niki kontrastujące krew (tzn. czerwień węgierską i czerń
amidową) pogłębionym badaniom w laboratorium. Wy-
niki tego badania zaprezentowano podczas dorocznego
Zjazdu Grupy Roboczej ENFSI „Miejsce Zdarzenia”
w Rzymie w 2019 r. (Petretei, 2019).
Materiały i metody
Na potrzeby eksperymentu linie papilarne kciuka od-
ciśnięto na szkiełkach mikroskopowych Menzel Super-
Frost. Użyto własnej krwi autora, pobranej do plastiko-
wej strzykawki niezawierającej środka antykoagulacyj-
nego. Do rozcieńczenia krwi użyto wody z kranu.
Na kciuk nałożono kroplę krwi, którą następnie de-
likatnie rozcierano palcem środkowym i wskazującym
przez 10 sekund, pokrywając kciuk cienką, jednolitą
warstwą. Kciuk delikatnie przyciśnięto na 1 sekundę do
szkiełka mikroskopowego, używając siły wystarczającej
do utrzymania szkiełka między kciukiem a palcem wska-
zującym. Po pobraniu odcisków palce zostały starannie
umyte pod bieżącą wodą zwykłym mydłem w płynie
i osuszone ręcznikiem papierowym.
Na pierwszym szkiełku mikroskopowym odciśnięto
czysty palec bez krwi. Szkiełko to oznaczono jako „B”
(bez krwi).
Na drugim szkiełku odciśnięto palec pokryty czystą,
nierozcieńczoną krwią. Szkiełko to oznaczono jako „C”
(czysta krew). Pozostałe szkiełka mikroskopowe ozna-
czono numerami w następujący sposób:
– „1” oznacza 1 ml krwi i 1 ml wody (50%)
– „2” oznacza 1 ml krwi i 2 ml wody (33%)
– „4” oznacza 1 ml krwi i 4 ml wody (20%)
– „9” oznacza 1 ml krwi i 9 ml wody (10%)
– „19” oznacza 1 ml krwi i 19 ml wody (5%)
Na potrzeby drugiego eksperymentu:
– „4/1” oznacza 4 ml krwi i 1 ml wody (80%)
– „4/2” oznacza 4 ml krwi i 2 ml wody (66%)
– „4/3” oznacza 4 ml krwi i 3 ml wody (~57%)
Procenty oznaczają procentowe stężenie objętościo-
we.
Czerwień węgierska – opis i parametry: utrwalacz do
krwi w aerozolu (identykator produktu: LV513) i czer-
wień węgierska – barwnik uorescencyjny w aerozolu
500 ml (identykator produktu: LV5031); producent:
Sirchie (Youngsville, NC). Czerwień węgierska, czy-
li kwasowa fuksyna rozpuszczona w kwasie octowym
i wodzie, odznacza się dużą uniwersalnością, skuteczno-
KONTRASTOWANIE ŚLADÓW LINII PAPILARNYCH
NANIESIONYCH ROZCIEŃCZONĄ KRWIĄ

D. Petretei
276
Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
ścią, łatwością użycia oraz usuwania z powierzchni po
wybarwieniu. Jest również bezpieczna dla skóry (Petre-
tei, Angyal, 2016).
Sposób użycia czerwieni węgierskiej: przed wy-
barwieniem należy utrwalić ślady krwawe za pomocą
utrwalacza do krwi (5% roztwór kwasu sulfosalicylowe-
go w wodzie). W trakcie badania utrwalacz rozpylono
bezpośrednio na ślady linii papilarnych z dużej odległo-
ści (ok. 100 cm), pozwalając na swobodny opad aero-
zolu w taki sposób, aby nie spłukać śladów. Po upływie
20–30 sekund zastosowano roztwór wybarwiający, a po
kolejnych 10–20 sekundach szkiełka przepłukano wodą
z kranu. Zarówno utrwalacz, jak i roztwór wybarwiający
nałożono w postaci aerozolu. Woda pochodziła z kranu
podłączonego do sieci wodociągowej.
Czerń amidowa – opis i parametry: zestaw metano-
lowy (identykator produktu: B-89501) z barwnikiem
amidowym rozpuszczonym w metanolu, roztwór płu-
czący „A” (metanol i kwas octowy) oraz roztwór płu-
czący „B” (kwas octowy w wodzie); producent: BVDA
(Haarlem, Holandia). Czerń amidowa jest barwnikiem
chemicznym, który wiąże się z cząsteczkami białka we
krwi i wybarwia ją na ciemnoniebieski kolor (Warrick,
2000). Na Węgrzech czerń amidowa jest powszechnie
stosowana. Mimo że toksyczność metanolu ogranicza
jej uniwersalność i wiąże się ze zwiększonym ryzykiem
stosowania, czerń amidowa wykazuje dużą skuteczność.
Sposób użycia czerni amidowej: podczas badania nie
użyto utrwalacza, ponieważ czerń amidowa wykonana
jest na bazie metanolu i nie wymaga utrwalania. Barw-
nik rozpylono bezpośrednio na powierzchnię. Po ok.
30 sekundach wykonano pierwsze płukanie, rozpylając
roztwór metanolu i kwasu octowego (płuczka „A”). Po
kolejnych 10–15 sekundach wykonano drugie płukanie,
rozpylając pięcioprocentowy wodny roztwór kwasu oc-
towego (płuczka „B”). Po drugim płukaniu powierzchnię
obmyto pod bieżącą wodą z kranu.
Wyniki
Należy zaznaczyć, że niniejsze badanie dotyczy śla-
dów linii papilarnych, dlatego też „wynik” oznacza ja-
kość wybarwionego śladu. W wielu badaniach (Frégeau,
Germain, Fourney, 2000; Hartley, Glynn, 2016; Laberke,
Ilg, Bieri, Hausmann, Balitzki, 2014) opisywano bardzo
wysoki stopień rozcieńczenia, sięgający 1 : 1000, nato-
miast nie poruszano zagadnienia identykowalności śla-
dów linii papilarnych. W niniejszym badaniu „wynik”
oznacza co najmniej drugi poziom szczegółowości śladu
linii papilarnych.
Wyniki testu z użyciem czerni amidowej przedsta-
wiono na rys. 1.
Dla czystych śladów (tzn. bez krwi) nie uzyskano
żadnego wyniku.
Ślady krwi nierozcieńczonej pozwoliły na uzyskanie
perfekcyjnego wyniku (Rys. 2).
Dla rozcieńczeń wynoszących 50%, 33%, 20% i 10%
uzyskano dobre wyniki. Nawet szkiełko „9” (10%)
umożliwiało identykację – drugi poziom szczegółowo-
ści był wyraźnie widoczny, co pokazano na rys. 3.
Szkiełko „19” (5%) nie pozwoliło na identykację ze
względu na brakujące szczegóły linii papilarnych. Kon-
tur śladu linii papilarnych był jednak wyraźnie widoczny.
Wyniki uzyskane dla czerwieni węgierskiej przedsta-
wiono na rys. 4 i 5.
Dla czystych śladów (tzn. bez krwi) nie uzyskano
żadnego wyniku.
Ślady krwi nierozcieńczonej pozwoliły na uzyskanie
perfekcyjnego wyniku.
Rozcieńczenie 50% („1”) nie pozwoliło na identy-
kację ze względu na brakujące szczegóły linii papilar-
nych. Kontur śladu linii papilarnych był jednak wyraźnie
widoczny.
Wszystkie rozcieńczenia krwi poniżej 50% były nie-
wystarczające do uzyskania nawet konturów śladu linii
papilarnych.
Dla rozcieńczeń 80% („4/1”) i 66% („4/2”) uzyskano
dobre wyniki dla części śladu linii papilarnych, natomiast
pozostała część śladu była rozmazana. Wyraźnie widocz-
ne części śladu były wystarczające do identykacji, jak
pokazano na rys. 6.
Rozcieńczenia ~57% („4/3”) i 50% („4/4”) nie po-
zwoliły na identykację ze względu na brakujące szcze-
góły linii papilarnych. Kontur śladu linii papilarnych był
jednak wyraźnie widoczny, co pokazano na rys. 7.
Dyskusja
Czerń amidowa i czerwień węgierska reagują z kom-
ponentem białkowym krwi. Oba barwniki (czerń kwaso-
wa 1 i olet kwasowy 19) są barwnikami kwasowymi
(Bleay i in., 2017).
Podobnie jak w przypadku innych technik śledczych
technicy kryminalistyki mają własne preferencje doty-
czące metod kontrastowania chemicznego. Na Węgrzech
powszechnie stosowana jest czerwień węgierska i czerń
amidowa, natomiast żółć kwasowa 7 i olet leukokrysta-
liczny nie cieszą się popularnością.
Porównanie czerwieni węgierskiej i czerni amidowej:
Czerń amidowa wymaga spłukania metanolem, roz-
tworem płuczącym oraz wodą. Czerwień węgierska jest
wygodniejsza w zastosowaniu, ponieważ wymaga tyl-
ko jednego płukania zamiast trzech. Nie wykazuje ona
istotnej toksyczności, ponieważ jest kwasową fuksyną
(oletem kwasowym 19) w roztworze wody i kwasu
octowego. We wcześniejszych badaniach wpływu tego
barwnika na skórę człowieka nie odnotowano podraż-
nień ani innych negatywnych efektów (Petretei, Angyal,

Kontrastowanie śladów linii papilarnych naniesionych rozcieńczoną krwią 277
Problems of Forensic Sciences 2019, vol. 120, 267–277
Można zatem stwierdzić, że w przypadku wykrywa-
nia śladów linii papilarnych naniesionych rozcieńczoną
z wodą krwią zalecanym barwnikiem jest czerń ami-
dowa. Konieczne są dalsze badania, które pozwoliłyby
określić przydatność barwników wodnych, tzn. wodnej
czerni amidowej lub żółci kwasowej 7.
Eksperyment opisany w niniejszym artykule koncen-
trował się wyłącznie na krwi rozcieńczonej w wodzie.
Niezbędne są dalsze doświadczenia z rozcieńczaniem
krwi w innych substancjach, ze szczególnym uwzględ-
nieniem płynów ustrojowych (np. śliny), ponieważ
wskazanie najbardziej optymalnej metody kontrastowa-
nia śladów usprawniłoby dochodzenia kryminalistyczne.
2015). Z kolei wyprodukowana na bazie metanolu czerń
amidowa i metanolowa płuczka są toksyczne i łatwo-
palne. Ponadto w niektórych pracach stwierdzono nieco
większą czułość czerwieni węgierskiej – uwidoczniono
dzięki niej więcej szczegółów w odciskach palców (Pe-
nven, 2013), natomiast nie zaobserwowano tego w ni-
niejszym badaniu. Ślady linii papilarnych wybarwione
czerwienią węgierską mogą być zdejmowane za pomocą
żelatynowej folii daktyloskopijnej, na której są widoczne
jako ślady świecące w świetle zielonym (Velders, 2012).
Czerń amidowa działa za to na powierzchniach porowa-
tych, podczas gdy czerwień węgierską można stosować
wyłącznie na powierzchniach gładkich.
Porównanie właściwości barwników zestawiono
w tabeli 2.
Przeprowadzone eksperymenty ujawniły istotną
różnicę pomiędzy barwnikami: czerń amidowa może
być wykorzystywana do śladów pochodzących z krwi
rozcieńczonej nawet w stosunku 9 : 1, pozwalając na
uzyskanie drugiego poziomu szczegółowości śladów,
natomiast czerwień węgierska może nie dać odpowied-
nich wyników (pierwszy poziom szczegółowości) nawet
w rozcieńczeniu w stosunku 1 : 1.
Podsumowanie
Czerń amidowa i czerwień węgierska nie pozwala-
ją na uzyskanie wyniku, jeżeli ślad linii papilarnych jest
pozbawiony krwi, dlatego żaden z barwników nie nadaje
się do „zwykłych” (niekrwawych) śladów. Jednocześnie
oznacza to, że zastosowany barwnik kwasowy wybar-
wiający odcisk pozwala wykryć obecność w śladzie linii
papilarnych komponentów białkowych w ilości reagu-
jącej z barwnikiem. Ponieważ jednak barwniki białko-
we są podatne na wyniki fałszywie dodatnie, bo reagują
z różnymi białkami, nie tylko z krwią, dodatnia reakcja
barwnika białkowego nie stanowi potwierdzenia obecno-
ści krwi.
Czerwień węgierska nie pozwala na kontrastowanie
identykowalnych śladów linii papilarnych naniesionych
rozcieńczoną krwią. Krew zmieszana z wodą w stężeniu
50% (obj.) uniemożliwia uzyskanie pierwszego poziomu
szczegółowości. Uzyskanie wyniku (co w niniejszym ba-
daniu oznacza co najmniej drugi poziom szczegółowo-
ści) wymaga obecności większej ilości krwi w stężeniu
co najmniej 66% (obj.).
Czerń amidowa wybarwia prawidłowo krew roz-
cieńczoną – uzyskanie drugiego poziomu szczegółowo-
ści było możliwe nawet w mieszaninie o stężeniu 10%
(obj.). Granica przydatności tego barwnika przypada na
stężenie procentowe objętościowe poniżej 10%, a powy-
żej 5%, ponieważ dla drugiego z nich niemożliwe było
uzyskanie nawet pierwszego poziomu szczegółowości
śladu.