ArticlePDF Available

Adana İli Tufanbeyli İlçesi Meralarının Vejetasyon Yapısı Üzerine Bir Araştırma

Authors:
  • sırnak university

Abstract

Bu araştırma, Adana İli Tufanbeyli ilçesinin 5 farklı köyünde bulunan meralarda, vejetasyon yapısının belirlenmesi amacıyla 2010 yılında yürütülmüştür. Vejetasyon etüdlerinde lup metodu kullanılarak meralardaki bitkilerin türleri, meraların bitki ile kaplı alan oranları, azalıcı, çoğalıcı ve istilacı türlerin oranları, mera kalite dereceleri ve mera durumları belirlenmiştir. Meralarda bitki ile kaplı alanda buğdaygiller oranı ortalaması % 36.9, baklagiller oranı ortalaması % 22.0 ve diğer familya bitkileri oranı ortalaması % 41.1, azalıcı türlerin oranı ortalama, % 20.9, çoğalıcı türlerin oranı % 11.9, istilacı türlerin oranı ise % 67.2, mera kalite derecelerinin 2.40-3.92 arasında değiştiği ve meraların durum sınıfının zayıf olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, incelenen meralar ve benzer ekolojik koşullardaki meralarda otlatmanın kontrol altına alınması ve toprak ve topoğrafik koşullarına bağlı olarak üstten tohumlama, mibzerle ekim veya doğal tohumlama yöntemlerinin tek başlarına veya diğer ıslah yöntemleri ile kombine edilerek ıslah edilebilmesi için uygun ıslah yöntemlerinin belirlenmesine yönelik yeni araştırmaların yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.
31.12.2018 Türk Doğa ve Fen Dergs » Derg Türk Doğa ve Fen Dergs » Derg » DergPark
http://dergpark.gov.tr/tdfd 1/4
Türk Doğa ve Fen Dergisi
Amaç ve Kapsam
Yazım Kuralları
Son Sayı
Arşiv
Editör Kurulu
İletişim
Duyurular
Selahattin Cinar
e-ISSN 2149-6366 | Periyot Yılda 2 Sayı | Başlangıç: 2012 | Yayıncı Bingöl Üniversitesi |
TDFD - Türk Doğa ve Fen Dergs
Bahar (Hazran) ve güz (Aralık) dönem olmak üzere yılda 2 sayı olarak yayımlanır.
Duyurular
06.09.2018
1.Dergmzn yazım kuralları güncellenmştr.
2.Dergmze makale gönderen/gönderecek yazarların, kullanıcı kmlk blglerne
Orcd Numarası'nı da eklemeler gerekmektedr. OrcidNumarası hakkında bilgi almak içintıklayınız!
3.Derg le lgl sorularınızı dergpark sayfası üzernden veya
turkdogafendergs@bngol.edu.tr mal adresne göndereblrsnz.
Türk Doğa ve Fen Dergs
Ulusal hakeml br dergdr, bahar (Hazran) ve güz (Aralık) dönem olmak üzere yılda 2 sayı
olarak yayımlanır. Yayım dl, Türkçe ve İnglzce’dr.
Makalelern Yayımlanmasını Engelleyen Öneml Hususlar!
Dergide ara
31.12.2018 Türk Doğa ve Fen Dergs » Derg Türk Doğa ve Fen Dergs » Derg » DergPark
http://dergpark.gov.tr/tdfd 2/4
y g y
1. İnthal tarama sonucunun yüksek çıkması
2. Edtörler Kurulunun uygun görmemes
3. Yazar ORCID tahss numarasının olmaması
4. Makalenn derg yazım kurallarına uygun hazırlanmaması
5. Türkçe ve İnglzce başlık le özetn olmaması veya düzgün hazırlanmaması
6. Edtörler Kurulu’nun özel kararı dışında, yazarın yılda k (her sayıda brden fazla
olmayacak şeklde) makale sayısını aşması
7. Edtör ön ncelemesnde makalenn çerk, düzen, yöntem, tartışma, kaynakça, dl vb.
bakımından yetersz görülmes
8. Etk kurulu belges gereken çalışmalarda gerekl belgenn yüklenmemes ve etk kurulu
belgesne lşkn durumun materyal ve metod bölümünde belrtlmemes
9. Dergnn yayım sürecne grmesne kadar değerlendrme sürec tamamlanamayan
makaleler değerlendrme/revzyon sürec tamamlanıncaya dek yayımlanamaz.
Dergi Hakkında
Etik Kurallar
Açık Erişim Politikası
Yayın ve Hakemlik Süreci
Hakem Rehberi
Yazar Rehberi
Türk Doğa ve Fen Dergisi
e-ISSN 2149-6366 | Periyot Yılda 2 Sayı | Başlangıç: 2012 | Yayıncı Bingöl Üniversitesi |
TDFD - Türk Doğa ve Fen Dergs
Bahar (Hazran) ve güz (Aralık) dönem olmak
üzere yılda 2 sayı olarak yayımlanır.
Duyurular
06.09.2018
1.Dergmzn yazım kuralları güncellenmştr.
2Dergmze makale gönderen/gönderecek
RS
S
Türkçe
Selahattin Cinar
Dergide ara
31.12.2018 Türk Doğa ve Fen Dergs » Derg Türk Doğa ve Fen Dergs » Derg » DergPark
http://dergpark.gov.tr/tdfd 3/4
5.099
15.072
2.Dergmze makale gönderen/gönderecek
yazarların, kullanıcı kmlk blglerne
Orcd Numarası'nı da eklemeler
gerekmektedr. OrcidNumarası hakkında bilgi almak
içintıklayınız!
3 l l l l d k
Devamını Okumak İçin Tıklayın
Sayılar
2018
Cilt: 7 Sayı:
2
Cilt: 7 Sayı:
1
2017
Cilt: 6 Sayı:
2
Cilt: 6 Sayı:
1
2016
Cilt: 5 Sayı:
2
Cilt: 5 Sayı:
1
2015
Cilt: 4 Sayı:
2
Cilt: 4 Sayı:
1
2014
Cilt: 3 Sayı:
2
Cilt: 3 Sayı:
1
Arşiv
LOCKSS
Son Sayı
Cilt:7 No: 2
Cilt 7 - Sayı 2 - Ara 2019
1. Allium cepa (Amaryllidaceae) L.’da Tartrazin
Uygulaması Sonucu Oluşan Fizyolojik, Sitogenetik ve
Anatomik Değişimlerin Araştırılması
Sayfalar 1 - 6
Kültiğin ÇAVUŞOĞLU, Betül TAŞLI, Emine YALÇIN
2. 163Dy, 177Hf, 181Ta ve 207Pb Hedef Elementlerin
Proton Bombardımanı ile Oluşan İkincil Parçacıkların
Enerji Spektrumu
Sayfalar 7 - 14
İskender DEMİRKOL, Tahsin DAĞDELEN
3. Cytogenetic Characteristics of Crocidura suaveolens,
Crocidura leucodon, Sorex raddei (Mammalia:
Eulipotyphla) from Turkey: Constitutive
Heterochromatin Distribution
Sayfalar 15 - 20
Ahmet Yesari SELÇUK, Haluk KEFELİOĞLU
4. Adana İli Tufanbeyli İlçesi Meralarının Botanik
Kompozisyonunun Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma
Sayfalar 21 - 29
Selahattin ÇINAR, Rüştü HATİPOĞLU, Mustafa
AVCI, İlker İNAL, Celal YÜCEL
5. Kanola (Brassica napus L.)’nın Hayvan Besleme
Alanında Kullanılan Ürünleri ve Bu Ürünlerin Üretimi
Sayfalar 30 - 35
Emre ŞAHİN, Hüseyin NURSOY, Fatma TERLEMEZ
6. Polipropilen Liflerin Perlit Esaslı Geopolimerlerin
Mekanik Davranışına Etkisi
Sayfalar 36 - 41
Mehrzad MOHABBİ YADOLLAHİ, Sadık
VAROLGÜNEŞ
7. Gençlerde Diyafragmatik Solunum Egzersizinin Bazı
Mental ve Fiziksel Sağlık Düzeylerine Etkisi
Sayfalar 42 - 47
Fatih ÇAKAR, Halil ŞİMŞEK, Aydın SEVER
8. Kendine Benzer Eğri Olmayan Bazı Özel Eğriler
Sayfalar 48 - 53
Mustafa ALTIN, Müge KARADAĞ
cinar
Profil
Panel
Çıkış
Makale Gönder
Amaç ve Kapsam
Yazım Kuralları
Arşiv
Editör Kurulu
İletişim
Duyurular
Dergi Hakkında
Etik Kurallar
Açık Erişim
Politikası
Yayın ve
Hakemlik Süreci
Hakem Rehberi
Yazar Rehberi
Dizinler ve
Platformlar
Google
Scholar
31.12.2018 Türk Doğa ve Fen Dergs » Derg Türk Doğa ve Fen Dergs » Derg » DergPark
http://dergpark.gov.tr/tdfd 4/4
Bu eser Creatve Commons Atıf-GayrTcar-Türetlemez 4.0 Uluslararası Lsansı le lsanslanmıştır.
Bingöl Üniversitesi © İletişim
ULAKBİM Dergi Sistemleri v 18.12.3
Bingöl Üniversitesi © İletişim ULAKBİM Dergi Sistemleri v 18.12.3
Article
Full-text available
Bu araştırma, Adana ili Sarıçam ilçesinde yer alan Çukurova Üniversitesi Kampüsü içindeki doğal bir meranın üç farklı yöneyindeki bitki ile kaplı alan oranı ve botanik kompozisyonunun belirlenmesi amacıyla 2014 yılında yürütülmüştür. Vejetasyon etüdü lup yöntemi kullanılarak yapılmış ve mera yöneylerinin bitki ile kaplı alan oranları, alana göre botanik kompozisyon oranları, bitkilerin tür, cins ve familyaları, ömür uzunlukları, otlatmaya karşı gösterdikleri tepki grupları (azalıcı, çoğalıcı, istilacı) ve türlerin frekans değerleri saptanmıştır. Mera yöneylerinin bitki ile kaplı alan oranı ortalaması %50 olurken, bitki ile kaplı alanda buğdaygillerin oranının %45.1-%75.3, baklagillerin %0.0-%12.9, diğer familya türleri oranının %22.1-%42.1 arasında değiştiği tespit edilmiştir. Vejetasyon etüdünde 23 familyadan 44 cinse ait 44 türe rastlanmıştır. Vejetasyon etüdü yapılan meranın batı yöneyinde en sık rastlanan türün kırmızı yulaf (Themeda triandra Forssk.), doğu yöneyinde en sık rastlanan türün tüylü sakal otu (Hyparrhenia hirta (L.) Stapf), taban kesimde ise en sık rastlanan türün yumrulu arpa (Hordeum bulbosum L.) olduğu saptanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, istilacı türlerin yoğun olduğu bu meranın ıslah edilebilmesi ve uygun ıslah yönteminin belirlenmesi amacıyla yeni araştırmaların yürütülmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. ABSTRACT This study was conducted to determine the plant-covered area and botanical composition of three different direction of a natural rangeland within the Cukurova University campus located in Saricam District of Adana province in 2014. The vegetation survey was carried out using the loop method and plant-covered area, botanical composition ratios according to the plant-covered area, species, genus and families of the plants, life spans, response group to grazing (decrease, increase, invasive) and frequency values of the species were determined. While the average ratio of the plant-covered area was 50%, it was determined that the ratio of grasses varied between 45.1%-75.3%, legumes between 0.0%-12.9%, and other family species between 22.1%-42.1% in the plant-covered area. In the vegetation survey, 44 species belonging to 44 genus from 23 families were found. The most common species in the west direction of the rangeland was kangaroo grass (Themeda triandra Forssk.), the most common species in the east direction was thatching grass (Hyparrhenia hirta (L.) Stapf), and the most common species in the flat area was bulbous barley (Hordeum bulbosum L.). According to the results of the research, it was concluded that new researches should be carried out in order to improve the rangeland studied where invasive species are dense and to determine the appropriate improving method.
Article
Bu araştırma, Adana ili Sarıçam ilçesinde yer alan Çukurova Üniversitesi Kampüsü içindeki doğal bir meranın üç farklı yöneyindeki bitki ile kaplılık oranı ve botanik kompozisyonunun belirlenmesi amacıyla 2014 yılında yürütülmüştür. Vejetasyon etüdü lup yöntemi kullanılarak yapılmış ve mera yöneylerinin bitki ile kaplı alan oranları, alana göre botanik kompozisyon oranları, bitkilerin tür, cins ve familyaları, ömür uzunlukları, otlatmaya karşı gösterdikleri tepki grupları (azalıcı, çoğalıcı, istilacı) ve türlerin frekans değerleri saptanmıştır. Mera yöneylerinin bitki ile kaplı alan oranı ortalaması %50 olurken, bitki ile kaplı alanda buğdaygillerin oranının %45.1-%75.3, baklagillerin %0.0-%12.9, diğer familya türleri oranının %22.1-%42.1 arasında değiştiği tespit edilmiştir. Vejetasyon etüdünde 23 familyadan 44 cinse ait 44 türe rastlanmıştır. Vejetasyon etüdü yapılan meranın batı yöneyinde en sık rastlanan türün kırmızı yulaf (Themeda triandra Forssk.), doğu yöneyinde en sık rastlanan türün tüylü sakal otu (Hyparrhenia hirta (L.) Stapf), taban kesimde ise en sık rastlanan türün yumrulu arpa (Hordeum bulbosum L.) olduğu saptanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, istilacı türlerin yoğun olduğu bu meranın ıslah edilebilmesi ve uygun ıslah yönteminin belirlenmesi amacıyla yeni araştırmaların yürütülmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Article
The study was carried out to determine the pasture status of Kükürtlü neighborhood in Araklı district of the city Trabzon. The plant samples of the study were collected in 2022. Lup method was used for specifying the vegetation data. A total of 53 taxa belonging to 44 genera and 24 families were identified in the study. Poaceae (6) and Fabaceae (4) are the richest families in the total number of taxa. The other families and taxa numbers are as follows; Apiaceae (1), Asparagaceae (3), Asteraceae (3), Boraginaceae (2), Brassicaceae (3), Caprifoliaceae (1), Caryophyllaceae (2), Ericaceae (1), Euphorbiaceae (1), Geraniaceae (2), Juncaceae (1), Lamiaceae (4), Plantaginaceae (2), Polygalaceae (2), Primulaceae (2), Ranunculus (1), Rosaceae (4), Rubiaceae (2), Scrophulariaceae (1), Orchidaceae (3), Urticaceae (1) and Violaceae (1). The status of the pasture was determined as "Poor" with a pasture quality degree of 2.01.
Article
Full-text available
Bu çalışma; Diyarbakır il merkezine bağlı Övündüler köyü merasının verim, botanik kompozisyon ve otlatma kapasitesinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada, 10 buğdaygil (Poaceae), 5 baklagil (Fabaceae) ve 25 diğer familya bitkileri olmak üzere toplam 40 bitki türü tespit edilmiştir. Bu türlerin 36’sının istilacı, 3’ünün azalıcı ve 1 tanesi de çoğalıcı tür olduğu belirlenmiştir. Merada en yaygın türlerin Bromus squarrosus, Trifolium repens ve Cichorium pumilum olduğu görülmüştür. Meranın bitki ile kaplı alan oranı %90.13, botanik kompozisyonda baklagillerin oranı %14.01, buğdaygillerin oranı %43.13 ve diğer familya bitkilerinin oranı %42.85, baklagillerin frekansı 8.13, buğdaygillerin frekansı 24.88 ve diğer familya bitkilerinin frekansı ise 28.50 olarak belirlenmiştir. Meranın ortalama bitki boyu 28.8 cm, yeşil ot verimi 1571 kg/da, kuru ot verimi 425 kg/da, HP oranı %18.2, NDF oranı %44.99, ADF oranı %30.35, P oranı %0.37, K oranı %2.63, Ca oranı %1.40 ve Mg oranı %0.35 olarak tespit edilmiştir. Meranın otlatma kapasitesi 29.6 hayvan birimi olup, mera durumu “zayıf” ve sağlıklı mera sınıfında yer almıştır. Sonuç olarak, Övündüler köyü merasının uygun gübreleme, taş toplama ve otlatma sistemi ile ıslah edilmesinin yararlı olacağı sonunuca varılmıştır.
Chapter
Full-text available
Bu çalışmada, oluşumuna göre farklı olan doğal ve suni meraların toplam azot içeriği, organik madde içeriği, kum-toz-kil içeriği, kireç içeriği, pH'sı, elektriksel iletkenliği, elde edilebilir fosfor ve potasyum içerikleri analiz edilmiş ve karşılaştırılmıştır. Yapılan t testi sonuçlarına göre; ortalama kil içeriği, kireç içeriği ve elde edilebilir fosfor içerikleri istatistiki anlamda farklı bulunmuştur. Her iki çalışma alanına ait toprakların toplam azot ve organik madde içerikleri az bulunmuştur. Kil içeriği açısından istatistiki anlamda farklılık olsa da, toprakların hepsi killi balçık sınıfında yer almıştır. Toprak örneklerinin hepsi hafif alkali sınıfta yer almaktadır. Tüm toprak örnekleri "çok fazla kireçli" sınıfta yer almıştır. Tüm toprak örneklerinin elektriksel iletkenliği düşük bulunmuştur. Doğal ve suni mera alanlarının ortalama fosfor içerikleri yeterli bulunmuştur. Doğal meranın ortalama potasyum içeriği az ancak suni meranın ortalama potasyum içeriği yeterli bulunmuştur.
Conference Paper
Full-text available
Bu araştırma, 2017-2018 yılı yetiştirme sezonunda Batman ekolojik koşullarında farklı ekim zamanı uygulamalarının bazı aspir çeşitlerinde verim ve verim öğelerine etkisinin belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Çalışma, Batman Üniversitesi Batı Raman deneme tarlalarında tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada iki değişik aspir çeşidi (Dinçer, Balcı) ve altı farklı ekim zamanı ( 5 Ekim, 20 Ekim, 5 Kasım, 20 Kasım, 5 Aralık, 20 Aralık) uygulanmıştır. Denemede; bitki boyu, yan dal sayısı, tabla sayısı, bin tane ağırlığı, tohum verimi, ham yağ oranı gibi özellikler incelenmiştir. Araştırma sonucuna göre, en yüksek tohum verimi 215,83 kg/da ile birinci ekim zamanı (5 Ekim) uygulamasında elde edilmiştir. Yağ oranı en yüksek % 23,36 ile birinci ekim zamanında (5 Ekim), en düşük ise %19,95 ile altıncı ekim zamanından (20 Aralık) elde edilmiştir.
Article
Full-text available
Bu araştırma Bartın ilinin Çiftlik köyü mera alanının bazı vejetasyon karakteristiklerini belirlemek amacı ile 2018 yılında yürütülmüştür. Çalışmada, botanik kompozisyon, bitki ile kaplı alan, yeşil ot ve kuru madde verimi belirlenmiştir. Mera alanı eğimli bir yapıya sahip olduğu için alan; üst yamaç, orta yamaç ve alt yamaç olacak şekilde üç lokasyona ayrılmıştır. Bununla birlikte analiz edilen parametrelerin lokasyonlara bağlı olarak ortalamalar arasındaki farklılıklarını belirlemek için tek yönlü varyans analizi yapılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre; tüm mera alanında 27 farklı familyaya ait toplam 87 bitki taksonu teşhis edilmiştir. Bu bitkilerin 17 adedi baklagiller, 14 adedi buğdaygiller ve 56 adedi diğer familya taksonlarına aittir. Teşhis edilen bitkilerin 12’si azalıcı, 7’si çoğalıcı ve 68’i istilacı gruptadır. Yine bu bitkilerin 24 adedi tek yıllık ve 63 adedi çok yıllıktır. En yüksek toplam kuru madde verimi alt yamaçta tespit edilmiştir. Her ne kadar çalışma alanına ait bitki çeşitliliği fazla gibi görünse de bu bitkilerin 56 (%64) adedinin diğer familyalara ait olması ve 68 (%78) adedinin istilacı grupta yer alması, mera alanının klimaks mera vejetasyonundan oldukça uzaklaşmış olduğunu göstermektedir.
Article
Bu çalışma, Rize ili İkizdere ilçesi Legiş yaylası merasında 2019 yılı içerisinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada meranın toprağı kaplama oranı, botanik kompozisyonu, mera kalite derecesi ve mera durumu karakterleri incelenmiştir. Arazi çalışması, Temmuz ayı içinde, vejetasyonun klimaks evreye ulaştığı safhada yapılmıştır. Araştırma alanında örnek parseller “Lup” yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmada 20 familyaya ait toplam 39 takson teşhis edilmiştir. Familyaların takson sayıları; Poaceae (4), Fabaceae (4), Asteraceae (3), Apiaceae (3), Brassicaceae (1), Campanulaceae (1), Caprifoliaceae (1), Caryophyllaceae (2), Crassulaceae (1), Cyperaceae (1), Gentianaceae (1), Geraniaceae (2), Lamiaceae (3), Orobanchaceae (2), Plantaginaceae (1), Polygonaceae (2), Primulaceae (1), Ranunculaceae (2), Rosaceae (3) ve Rubiaceae (1) şeklindedir. Mera alanının toprağı kaplama oranı % 78.92 olarak belirlenmiştir. Çalışma alanının botanik kompozisyonunda Poaceae % 12.90, Fabaceae % 28.24 ve diğer familyalar % 58.86 olarak tespit edilmiştir. 2.63 mera kalite derecesi ile meranın durumu “Zayıf” olarak belirlenmiştir.
Article
Full-text available
zet: Bartın ili, Merkez ilçesine bağlı 15 köyün meralarının bazı vejetasyon özelliklerini belirlemek amacı ile 2016 yılında yapılan bu çalışmada modifiye edilmiş tekerlekli lup (halka) metodu kullanılmıştır. Vejetasyon etüdü yapılan meralarda toplam olarak 128 tür tespit edilmiştir. Tespit edilen türlerin 18 adedi azalıcı, 10 adedi çoğalıcı, 100 adedinin ise istilacı tür (89 adedinin otsu ve 11 adedinin ise çalı-ağaç) olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın yürütüldüğü meraların bitkiyle kaplı alan oranı ortalaması % 93.57'dir. Mera vejetasyonlarında yer alan türlerin kalite dereceleri bakımından sınıflandırılması neticesinde botanik kompozisyondaki; azalıcılar, çoğalıcılar ve istilacı türlerin oranları ise sırasıyla % 15.52, % 15.59 ve % 68.89 olarak belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre çalışılan meraların 1 adedi " Çok iyi " , 1 adedi " İyi " , 6 adedi " Orta " ve 7 adedi ise " Zayıf " mera durumu sınıfına girmiştir. Mera sağlığı açısından yapılan sınıflamada ise 14 mera " Sağlıklı " , 1 mera ise " Sorunlu " olarak belirlenmiştir. Çalışılan meralarda, bitkilerin toprağı kaplama oranı ile toprak derinliği (r=0.553 *) ve otlanma derecesi ile mera toprağının sıkışması (r=0.587 *) arasında pozitif ilişkiler bulunmuştur. Bu sonuçlara göre; çalışılan meraların yaklaşık yarısı dikkatli bir şekilde kullanılmaya, diğer yarısı ise acilen ıslah programına dâhil edilmeye ihtiyaç duymaktadır. Anahtar Kelimeler: Mera durumu, mera sağlığı, otlanma derecesi, toprak sıkışması, istilacı türler Abstract: This study was conducted to determine some vegetation characters of 15 village rangelands in Bartın province in 2016. In the study, modified wheel point method with loop was used. Totally 128 plant species were determined in studied rangelands. This plant species were also divided into 3 different successional groups: i) 18 species were decreases, ii) 10 species were increasers, 100 species were invaders (89 species were herbaceous and 11 species were shrubs-trees). In the experiment rangelands, plant coverage rate was 93.57%. Considering the different successional groups, which had influential effect to pasture quality, decreasers, increasers, and invaders had 15.52%, 15.59% and 68.89%, respectively. The results from the present study indicated that 1, 1, 6 and 7 rangelands are " Very good " , Good " , " Fair " and " Poor " conditions based on the rangeland condition classes, respectively. On the other hand, 14 and 1 rangelands were found as " Healthy " and " Unhealthy " in health categories. There were significant correlations between plant cover and soil depth (r=0.553 *) and grazing level and soil compaction (r=0.587 *) in studied rangelands. According to these results half of the rangelands must be used carefully, while other half are need improving immediately.
Article
Full-text available
This study was conducted to determine some vegetation characters of 12 natural rangelands in Kastamonu province in 2014. In the study, modified wheel point method with loop was used. Totally 103 plant species were determined in studied rangelands. This plant species were also divided into 3 different successional groups: i) 13 species were decreases, ii) 14 species were increasers, and 76 species were invaders. In the experiment rangelands, plant coverage rate was 83.34%. Considering the different successional groups, which had influential effect to pasture quality, decreasers, increasers, and invaders had 13.35%, 29.15% and 57.50%, respectively. The results from the present study indicated that 1 rangeland are “Good”, 5 rangelands are “Fair” and 6 rangeland are “Poor” conditions based on the rangeland condition classes. On the other hand, 11 and 1 rangelands were found as “Healthy” and “Risky” in health categories. According to these results half of the rangelands must be used carefully, while other half are need improving immediately. There were significant correlations between grazing level and livestock number (r=0.608*) and soil compaction (r=0.590*) and decreaser+increaser plant ratio (r=-0.624*); between livestock number and plant cover (r=-0.581*) and soil erosion (r=0.582*); between plant cover and soil erosion (r=-0.515, Sign. 0.086); between the altitude and area of rangelands (r=-0.775**); between plant cover and decreaser+increaser plant ratio (r=0.594*).
Article
Full-text available
This research was conducted to determine the vegetation structures of the native pastures in the six villages of district Silvan, Diyarbakır, in the year of 2014 .Vegetations of the pastures were studied by the Loop Method. In each pasture 400 loop measurements in 4 lines were made. Plant-covered area rate, botanical composition in the plant covered area was calculated from the loop measurements. 43 plant species of 35 genus from 11 families were determined on the vegetation of the pastures. Plant cover percentages varied between 46.2% to 72.0% and botanical composition rate of grasses, legumes and other family plants in the total plant cover varied between 30.81%, and 72.92%, 16.89%, and 48.25%, 10.19%, and 39.74%, respectively, as depending on the pastures. From the results of the research, it was concluded that vegetations of the pastures were generally composed of invader plants. Therefore the pastures have poor condition. The research on the determination of proper improvement methods for the pastures must be conducted.
Article
Full-text available
This research was conducted to determine vegetation structures of the native pastures in the five villages of district Kirikhan, Hatay, in the year of 2009 . Vegetations of the pastures were studied by the Loop Method. In each pasture 1200 loop measurements in 12 lines were made. Plant-covered area rate, botanical composition in the plant covered area and similarity coefficients among the pastures were calculated from the loop measurements. 41 plant species of 41 genus from 22 plant families were determined on the vegetations of the pastures. Plant cover percentages varied between 84.4 % to 99.0 % and percentages of grasses, legumes and other family plants in the total plant cover varied between 48.8 %, and 8.9 %, 25.6 %, and 58.6 %, 22.1 %, and 45.0 %, respectively, as depending on the pastures. Community similarity coefficients varied between 0.53 and 0.94 as depending on the pastures. According to the quality scores, the pastures studied were in poor and very poor conditions. It was concluded that because of poor conditions of the pastures, the research on the determination of proper improvement methods for the pastures must be conducted.
  • A Gökkuş
  • A Koç
  • B Çomaklı
Gökkuş A, Koç A, Çomaklı B 2000. Çayır-Mera Uygulama Kılavuzu. Geliştirilmiş 3. Baskı. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:142, Ankara Gür M, Altın M 2015. Trakya yöresinde farklı kullanım geçmişine sahip meraların florastik kompozisyonlarının bazı özellikleri, Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 30: 60-67
Range management: Principles and practicies
  • J L Holeckek
  • R D Pieper
  • C H Herbel
Holeckek JL, Pieper RD, Herbel CH. 2004. Range management: Principles and practicies. Prentice Hall, New Jersey 607 p.
Flowers of Greece and the Aegean.Chatto and Windus Ltd
  • A Huxley
  • W Taylor
Huxley A, Taylor W 1977. Flowers of Greece and the Aegean.Chatto and Windus Ltd. Printed Great Britain by Richard Clay Ltd Bunges, Suffolk. İnal İ, Avcı M, Çınar S, Yücel C, Hatipoğlu R 2011. Çukurova Bölgesi Sahil Meralarının Vejetasyon Yapısı Üzerine Bir Araştırma. IX. Tarla Bitkileri Kongresi Sunulu Bildiri, 3. Cilt. s. 1664-1667. 12-15 Eylül Bursa.