Content uploaded by Stuart Candy
Author content
All content in this area was uploaded by Stuart Candy on Jul 13, 2016
Content may be subject to copyright.
A preview of the PDF is not available
The Futures of Everyday Life: Politics and the Design of Experiential Scenarios
Abstract
The great existential challenges facing the human species can be traced, in part, to the fact that we have underdeveloped discursive practices for thinking possible worlds ‘out loud’, performatively and materially, in the register of experience. That needs to change. In this dissertation, a methodology for ‘experiential scenarios’, covering a range of interventions and media from immersive performance to stand-alone ‘artifacts from the future’, is offered as a partial corrective. The beginnings of aesthetic, political and ethical frameworks for ‘experiential futures’ are proposed, drawing on alternative futures methodology, the emerging anti- mediumist practice of ‘experience design’, and the theoretical perspective of a Rancièrian ‘politics of aesthetics’. The relationships between these three domains -- futures, design, and politics -- are explored to show how and why they are coming together, and what each has to offer the others. The upshot is that our apparent binary choice between unthinkable dystopia and unimaginable utopia is a false dilemma, because in fact, we can and should imagine ‘possibility space’ hyperdimensionally, and seek to flesh out worlds hitherto supposed unimaginable or unthinkable on a daily basis. Developed from early deployments across a range of settings in everyday life, from urban guerrilla-style activism to corporate consulting, experiential scenarios do not offer definitive answers as to how the future will look, or even how it should look, but they can contribute to a mental ecology within which these questions may be posed and discussed more effectively than ever before.
... While undeniably valuable in identifying approaches to navigate increasingly unpredictable conditions, scenario planning suffers from persistent tensions regarding how best to meaningfully include stakeholders (Andersen, Hansen, and Selin 2021;Bartholomew 2005;Chakraborty et al. 2011). 1 Implementation can often consist of quick descriptions of future conditions created with little explanation of how such descriptions were developed or exploration of their deeper ramifications on daily life (Bartholomew 2005;Chakraborty and McMillan 2015;Chakraborty et al. 2011;List 2004;Schultz and Curry 2009). Efforts to translate the impacts of identified scenarios into experiential forms more approachable for diverse stakeholders are often developed by project leaders, with participants engaged to provide feedback rather than helping to shape the scenarios and resulting experiences themselves (Candy 2010, Candy andDunagan, 2076;Dator 2019). Recent efforts to implement community-based and participatory scenario planning processes have admittedly improved these longstanding trends (Chakraborty and McMillan 2015;Sherman and Chakraborty 2022). ...
... The practice emphasizes "engagement with possible futures through multi-sensory relationships and behavior as well as cognitive mental models" (Cuhls and Daheim 2017, 92), supporting participants in exploring not just what such conditions could be like, but how they might feel. By working across a range of design and media tools and accentuating the felt experience of future scenarios, experiential futures provides a framework for "thinking possible worlds 'out loud,' performatively and materially, in the register of experience" (Candy 2010). ...
... As Fischer and Marquardt (2022) write, this in turn contributes to collective anticipatory capabilities and makes futures work more effective, especially in terms of "exploring and shaping change" (Silver 2022). Such 3 approaches to exploring potential futures have been found to be powerful means of navigating risk and uncertainty, often in co-productive process with stakeholders (Candy 2010;Candy and Dunagan 2017;Candy and Kornet 2019;Hichert, Biggs, and de Vos 2021). Experiential futures approaches have had less success in translating heightened levels of engagement with the myriad uncertainties that inform potential futures into direct action (Silver 2022). ...
... Various design and futures-based practices have been drawn from to diversify approaches in transition design. Adopting design futures approaches such as speculative critical design (Dunne & Raby, 2013), design fiction (Bleecker et al., 2022) and experiential futures (Candy, 2010), these futures can be materialised and communicated. Lockton and Candy (2018) presenting a 'vocabulary for visions', put forward a range of concepts and invite more comprehensive integration with futures-oriented approaches. ...
... Besides, the future-oriented scope and the global scale innately call for design fictions to embody scenarios in everyday lifestyles. In this line, design is a means to embed future projections in credible situations, to question their desirability and encourage action towards imaginative speculation (Sterling, 2013;Nova, 2014), fertile dissensus (Candy, 2010;Mollon, 2019), or even renunciation (Fry, 1999;Bonnet & al., 2021). To initiate such concerns, a student workshop was organized in late 2023, taking as a starting point the four macro scenarios co-created by the consortium. ...
... During the past decade or so, scholars have explored the potential of artistic thinking, arts-based approaches, and creative arts-based research for futures studies (e.g., Candy, 2010;Gannon & Naidoo, 2020;Lyon & Carabelli, 2016;Mullooy, 2022). However, integrating these approaches into futures workshops remains relatively limited, and research on arts-based approaches in futures studies is still scarce. ...
As a multidisciplinary field, futures research borrows approaches from different disciplines. However, it often ignores the potential of the arts on a large scale, even though the arts embrace creativity and often depict and narrate imagined futures. This article applies a case study approach to review and categorize selected arts‐based approaches and assess their potential—strengths and limitations—for futures workshops in higher arts education context. The approaches were tried extensively in Art School Futures Labs (15 test labs and 12 actual labs) and a summer school in eight European countries. Three case examples are scrutinized in more detail to illuminate their use in the cocreation of futures images. One artistic futures image is discussed within the frameworks of Wittgensteinian aspect perception and intertextuality, highlighting the importance of interpretation in unpacking the complex meanings that artistic futures images convey. Finally, some recommendations are given to support the successful use of arts‐based approaches in futures workshops.
... Meinert, 2004; Miller, 2007 9 Dunagan et al., 201910 Miller, 2007;Candy, 2010 ...
Handreiking voor middelbare schooldocenten over de toepassing van 'toekomstverbeelding' in lesmodules van de Geo Future School onderwijsstroom.
In Geo Future School modules breken leerlingen hun hoofd over hoe de wijk van de toekomst eruit zal zien of hoe we in de toekomst ons voedsel zullen verbouwen. Het beantwoorden van dit soort toekomstvragen is lastig, want hoewel je tot op zeker hoogte kunt bepalen wat in de toekomst gaat gebeuren, is het onmogelijk precies te weten wat de toekomst in petto heeft; de toekomst is dan ook ‘onweetbaar’.
Hoe kun je als GFS docent je leerlingen dan tóch op een nuttige en effectieve manier laten werken met ‘onweetbare’ toekomstvragen? Welke vaardigheden hebben leerlingen nodig om over de toekomst na te denken? En hoe kun je als docent leerlingen helpen deze vaardigheden te ontwikkelen in Geo Future modules?
Door inzichten uit onderzoek naar ‘toekomstdenken’ te koppelen aan voorbeelden uit de GFS praktijk, biedt deze handreiking GFS docenten handvatten om:
- bestaand GFS lesmateriaal kritisch te beoordelen;
- nieuw GFS lesmateriaal te ontwikkelen en vorm te geven;
- leerlingen te helpen vaardige ‘toekomstdenkers’ te worden.
Neem contact op met Martijn Gerritsen (martijn_gerritsen@live.nl) als u vragen, op- of aanmerkingen heeft naar aanleiding van de handreiking.
Meer informatie over GFS en de handreiking is te vinden op: https://geofutureschool.nl/informatie/community-helpdesk
El objetivo de este documento consiste en explicar y comprender el problema
de la violencia contra las mujeres vinculado a las masculinidades nocivas y a
la pandemia de COVID-19. El desarrollo de dicho objetivo se ha llevado a cabo
mediante la investigación documental, científica y periodística que permite
conocer, a través de fuentes confiables, las diversas manifestaciones de las
desigualdades sociales enfatizadas hoy en día por la mencionada pandemia.
En este caso se reflexiona sobre la desigualdad de género, específicamente
sobre la violencia contra las mujeres que se ha intensificado debido a diversos
factores, entre los que destaca el encierro con sus agresores. Por otra parte,
como lo documenta ONU-MUJERES (2020), así como en México la Red
Nacional de Refugios (2020), y el Observatorio Género y COVID-19 (2020),
Het nadenken over en verbeelden van de toekomst is een van de pijlers onder het onderwijs van de Geo Future School, waardoor het van groot belang is dat de docenten die deze vorm van onderwijs in de praktijk brengen voldoende kennis en vaardigheden hebben om handen en voeten te geven aan de verbeelding van de toekomst in Geo Future modules. Uit onderzoek blijkt echter dat de deskundigheid van docenten met betrekking tot de vormgeving van onderwijs waarin aandacht is voor de verbeelding van de toekomst over het algemeen tekortschiet. Om docenten in deze taak te ondersteunen is een educatief ontwerponderzoek gestart met als doel een handreiking te ontwikkelen die docenten handvatten geeft om bij de vormgeving en begeleiding van Geo Future modules aandacht te besteden aan betekenisvolle toekomstverbeelding door hun leerlingen. Evaluaties van de definitieve versie van de handreiking met beoogd eindgebruikers laten zien dat het ontwikkelde product naar verwachting bruikbaar en effectief is op een aantal vlakken.
Als eerste lijkt de handreiking voor Geo Future School docenten een bruikbaar en effectief middel te zijn om inzichten over het proces van ‘toekomstdenken’ op te doen, met name door hierin het ontwikkelen van toekomstgeletterdheid centraal te stellen. Toekomstgeletterde leerlingen zijn in staat om de toekomst te ‘lezen’, ‘verhalen’, en ‘realiseren’, vaardigheden die opgebouwd kunnen worden door het systematisch doorlopen van drie fasen: (1) de bewustwording van aannames over de toekomst; (2) het ontdekken van mogelijke toekomstscenario’s; en (3) het kiezen en verbeelden van een wenselijk toekomstscenario. Deze inzichten kunnen docenten naar verwachting helpen om samen met collega’s vanuit verschillende vakgebieden op consistente wijze invulling te geven aan toekomstverbeelding binnen Geo Future modules. De voorbeelden van de maakbare, contrasterende, vervreemdende, en procedurele vormen van toekomstverbeelding, alsmede de mogelijkheid om leerlingen als ‘kritische consument’ of als ‘creatieve producent’ van toekomstbeelden te benaderen stelt docenten naar verwachting in staat om modulemateriaal vorm te geven waarin de praktijk van toekomstverbeelding gericht kan variëren qua inhoud, vorm, en complexiteit.
De resultaten van dit ontwerponderzoek bieden bovendien aanknopingspunten om de actieve betrokkenheid van jongeren bij de verbeelding van de toekomst, ‘futuring’, niet alleen op structurele wijze in het Geo Future School onderwijs te kunnen verankeren, maar ook juist in het onderwijs in bredere zin. In dit opzicht spreekt dit onderzoek dan ook de hoop uit dat de in het ontwerp voor de docentenhandreiking gehanteerde principes over de systematiek van toekomstverbeelding er ook aan zouden kunnen bijdragen dat het onderwijs een ‘technique of futuring’ wordt—het onderwijs als instrument om jongeren in staat te stellen hun eigen perspectief op te toekomst te ontwikkelen en op basis daarvan met anderen in gesprek te treden: “Take me to your future, and let me take you to mine” (Candy, 2014, p. 37).
ResearchGate has not been able to resolve any references for this publication.