ArticlePDF Available

Oczyszczanie komórek plastra z zamarłego czerwiu pszczelego przez robotnice europejskich podgatunków pszczoły miodnej (Apis mellifera L.). [Hygienic behaviour represented by European subspecies of honeybee (Apis mellifera L.)]

Authors:
1
Uniwersytet Warmiñsko-Mazurski w Olsztynie
University of Warmia and Mazury in Olsztyn
Biuletyn
Naukowy
UWM
28
(2007)
Wydawnictwo
Uniwersytetu Warmiñsko-Mazurskiego
Olsztyn 2007
95
Oczyszczanie komórek plastra z zamar³ego czerwiu pszczelego...
BIULETYN NAUKOWY
Skrót: Biul. Nauk., nr 28 (2007)
OCZYSZCZANIE KOREK PLASTRA Z ZAMAR£EGO
CZERWIU PSZCZELEGO PRZEZ ROBOTNICE
EUROPEJSKICH PODGATUNKÓW PSZCZO£Y
MIODNEJ (APIS MELLIFERA L.)*
Maciej Siuda, Beata B¹k, Jerzy Wilde, Janusz Bratkowski
Katedra Pszczelnictwa
Uniwersytet Warmiñsko-Mazurski w Olsztynie
S³owa kluczowe: Apis mellifera mellifera, A.m. carnica, A.m. caucasica, zamar³y
czerw, zachowanie higieniczne.
Abstrakt
Celem dowiadczenia by³o porównanie zdolnoci trzech podgatunków pszczó³ do
oczyszczania komórek plastrów z zamar³ego czerwiu. Badania przeprowadzono w pasiece
Katedry Pszczelnictwa UWM w Olsztynie w 2006 r. W dowiadczeniu u¿yto Apis mellifera
mellifera linii Augustowska, A.m. caucasica linii Wonica i A.m. carnica linii Kortówka.
Pszczo³y A.m. mellifera dodatnio wyró¿nia³y siê zdolnoci¹ oczyszczania komórek pla-
strów z zamar³ego czerwiu, jednak wiele ich cech behawioralnych, jak: wysoka sk³onnoæ
do obrony gniazda i nietrzymanie siê plastrów, niesprzyjaj¹ nowoczesnej gospodarce
pasiecznej. Wskazane jest zatem, aby prace nad wyhodowaniem linii pszczó³ o wysokich
zachowaniach higienicznych oprzeæ na pszczo³ach kraiñskich lub kaukaskich. Pszczo³y
rodkowoeuropejskie mo¿na ewentualnie wykorzystaæ jako komponent prowadzonych
w Polsce programów hodowlanych.
HYGIENIC BEHAVIOUR REPRESENTED BY EUROPEAN SUBSPECIES
OF HONEYBEE (APIS MELLIFERA L.)
Maciej Siuda, Beata B¹k, Jerzy Wilde, Janusz Bratkowski
Departament of Apiculture
University of Warmia and Mazury in Olsztyn
Key words: Apis mellifera mellifera, A.m. carnica, A.m. caucasica, dead brood,
hygienic behaviour.
Abstract
The gol of the experiment was the evaluation of 3 honeybee races kept in Poland,
if they had the ability to clean the cells from dead brood. The experiment was conducted
in 2006 in Poland at the University of Warmia and Mazury in Olsztyn using: Apis mellifera
mellifera the Augustowska line, A.m. caucasica the Wonica line and A.m. carnica
the Kortówka line.
*Dowiadczenie finansowane ze rodków pochodz¹cych z bud¿etu pañstwa i Komisji Euro-
pejskiej.
96
Maciej Siuda i inni
Bees of A.m. mellifera demonstarted the strongest ability for cleaning comb cells from
dead capped brood, however many of their behavioural characters did not promote the
management of modern apiaries. The better solution would be rather the selection of
lines with hygienic behaviour on the basis of carniolan or caucasian bees.
Wstêp
Stosowanie antybiotyków i sulfonamidów w leczeniu rodzin pszczelich
jest niewskazane ze wzglêdu na d³ugo utrzymuj¹ce siê pozosta³oci tych sub-
stancji w produktach pszczelich (GALEANO i in. 1990, POSYNIAK i in. 2002,
TOPORÈÁK i in. 1995). Sytuacja ta powoduje obawy w rodowisku pszczelarzy
o nasilenie siê chorób pszczó³, a zw³aszcza chorób czerwiu o pod³o¿u bakte-
ryjnym. W tej sytuacji wa¿nym czynnikiem poprawiaj¹cym zdrowotnoæ rodzin
jest zdolnoæ pszczó³ do wykrywania i usuwania zamar³ego czerwiu z komórek
plastra (GILIAM i in. 1983, SPIVAK, DOWNEY 1998, SPIVAK, GILIAM 1998a, 1998b).
Zachowanie pszczó³ polegaj¹ce na czyszczeniu komórek plastra z martwe-
go lub chorego czerwiu jest uwarunkowane genetycznie i za jego ujawnienie
odpowiedzialne dwie pary genów: u (uncap odsklepiania) oraz r (remove
usuwania) (BIENEFELD, ARNOLD 2006, ROTHENBUCHLER 1964a, 1964b). Ekspresja
tych zachowañ higienicznych jest mo¿liwa tylko w uk³adzie recesywnym.
Selekcja pszczó³ w kierunku wzmocnienia zachowañ higienicznych jest mo¿li-
wa, mimo ¿e jest ¿mudna (RINDERER 1997). W Polsce równie¿ prowadzone
prace hodowlane maj¹ce na celu wyselekcjonowanie pszczó³ o silnym beha-
wiorze higienicznym (BIEÑKOWSKA i in. 2006, OKNIAÑSKI 2006, PANASIUK i in.
2006).
W zachowaniu higienicznym pszczó³ polegaj¹cym na czyszczeniu plastrów
z martwego lub chorego czerwiu wyró¿nia siê trzy sk³adowe: wykrywanie za-
infekowanego lub martwego czerwiu, odsklepianie komórek oraz usuwanie
czerwiu. Podczas testów poddaje siê pszczo³om czerw mro¿ony (GONÇALVES i in.
1970, SPIVAK 1996, SPIVAK, GILIAM 1998a, 1998b) lub czerw zabijany za pomoc¹
nak³uwania szpilk¹ pin-test (GONÇALVES, GRAMACHO 1999, NEWTON, OSTASIEWSKI
1986, OLSZEWSKI, PALEOLOG 2005, PALACIO I IN. 2000).
W rodzinie pszczelej za czyszczenie komórek i przygotowanie ich do z³o-
¿enia jaj przez matkê odpowiedzialne wie¿o wygryzione m³ode pszczo³y.
Robotnice te jednak nie uczestnicz¹ w procesie wykrywania i usuwania cho-
rego lub zamar³ego czerwiu (SPIVAK 1996). Za otwieranie komórek i usuwanie
chorego lub zamar³ego czerwiu odpowiedzialne g³ównie starsze robotnice,
w wieku 3 tygodni, a najaktywniejsze pszczo³y w wieku 15 dni.
Cel pracy
Celem dowiadczenia by³o okrelenie zdolnoci do oczyszczania komórek pla-
strów z martwego czerwiu przez trzy u¿ytkowane w Polsce podgatunki pszczó³.
97
Oczyszczanie komórek plastra z zamar³ego czerwiu pszczelego...
Materia³ i metody
Dowiadczenie przeprowadzono w Katedrze Pszczelnictwa Uniwersytetu
Warmiñsko-Mazurskiego w Olsztynie w 2006 r. Do dowiadczenia u¿yto trzy
podgatunki pszczo³y miodnej: pszczo³ê rodkowoeuropejsk¹ (Apis mellifera
mellifera) linii Augustowska, pszczo³ê kaukask¹ (Apis mellifera caucasica)
linii Wonica i pszczo³ê kraiñsk¹ (Apis mellifera carnica) linii Kortówka.
Ka¿da z nich by³a reprezentowana przez 25 rodzinek pszczelich osadzonych
w szecioplastrowych ulikach weselnych.
Z ka¿dej rodzinki zabrano po jednym plasterku z zasklepionym czerwiem
i zamro¿ono go w ch³odziarce w temperaturze 18
o
C. Zabity czerw po ogrza-
niu do temperatury pokojowej poddano do rodzinek dowiadczalnych. Czerw
wstawiono w rodek gniazda. Nastêpnie kontrolowano plasterki zamar³ego
czerwiu po 1, 6, 12 i 24 godzinach liczonych od wstawienia ich do rodzinek
weselnych. Na przyk³adanej do plasterka indywidualnie oznaczonej przezro-
czystej folii oznaczano komórki oczyszczone z zamar³ego czerwiu oraz odskle-
piane, ale zawieraj¹ce jeszcze fragmenty larw. Nanoszone na niej za pomoc¹
wodoodpornych flamastrów ró¿ne znaki pozwala³y okreliæ czas odsklepienia
komórki oraz jej oczyszczenie z zamar³ego czerwiu.
Zebrany w dowiadczeniach materia³ liczbowy opracowano statystycznie,
za pomoc¹ programu Statistica nr licencji SN:SP9017977719AR. Istotnoæ
ró¿nic oceniono za pomoc¹ testu chi
2
.
Wyniki i dyskusja
Kontroluj¹c czerw, po godzinie stwierdzono, ¿e najwy¿szym rednim od-
setkiem wyczyszczonych komórek z zamar³ego czerwiu charakteryzowa³y siê
pszczo³y rodkowoeuropejskie 2,7% (tab. 1). W pozosta³ych grupach pszczó³
odsetek wyczyszczonych komórek by³ wysoko istotnie mniejszy i wynosi³
rednio u pszczó³ kaukaskich 0,3 i kraiñskich 0,1%.
W 6. godzinie po wstawieniu plasterków pszczo³y A.m. mellifera oczyci³y
rednio 4,2% komórek z zamar³ego czerwiu, statystycznie wysoko istotnie
wiêcej od pszczó³ pozosta³ych podgatunków. Pszczo³y kaukaskie i kraiñskie
w tym czasie oczyci³y podobny redni procent komórek wynosz¹cy, odpo-
wiednio: 0,4 i 0,5%. Po 12 godzinach najwy¿szym rednim odsetkiem wy-
czyszczonych komórek z zamar³ego czerwiu charakteryzowa³y siê pszczo³y
rodkowoeuropejskie 6,4%. W pozosta³ych grupach odsetek wyczyszczonych
komórek by³ wysoko istotnie mniejszy i wynosi³ rednio u pszczó³ kauka-
skich 0,7 i kraiñskich 1,1%. Po 24 godzinach pszczo³y A.m. mellifera oczyci-
³y rednio 9,9% komórek z zamar³ego czerwiu, statystycznie wysoko istotnie
wiêcej ni¿ pszczo³y pozosta³ych podgatunków. Pszczo³y kaukaskie i kraiñskie
po tym czasie oczyci³y podobny redni procent komórek, wynosz¹cy odpo-
wiednio: 2,8 i 2,7%.
98
Maciej Siuda i inni
Oprócz komórek ca³kowicie oczyszczonych z zamar³ego czerwiu, stwier-
dzono równie¿ obecnoæ odsklepionych komórek zawieraj¹cych fragmenty po-
czwarek pszczelich. Po godzinie od wstawienia zabitego czerwiu pszczo³y
rodkowoeuropejskie dodatkowo odsklepi³y rednio 2,5% komórek, staty-
stycznie wysoko istotnie wiêcej ni¿ pozosta³e podgatunki pszczó³ (tab. 2). W
pozosta³ych grupach odsetek odsklepionych komórek by³ wysoko istotnie
mniejszy i wynosi³ rednio u pszczó³ kaukaskich 0,4% i kraiñskich 0,6% (tab. 2).
1alebaT
1elbaT
uiwrezcoge³ramazzhcynozczsyzcokerómoktnecorP
doorbdaedhtiwsllecdenaelcehtfoegatnecrepehT
³
ózczspkenutagdoP
seebfoseicepsbusehT
n
:opuiwrezcoge³ramazzenozczsyzcoikrómoK
:retfaodorbdaedhtiwsllecden
aelcehT
h1h6h21h42
arefillem.m.A
527.2
a
2.4
a
4.6
a
9.9
a
acisacuac.m.A
523.0
b
4.0
b
7.0
b
8.2
b
acinrac.m.A
521.0
b
5.0
b
1.1
b
7.2
b
yzrpentotsiecin¿ór¹jazcanzoyretilen¿ór:eineinajbO p 10,0=
tasecnereffidetacidnisretteltnereffid:noitana
lpxeehT p 10.0=
alebaT2
elbaT2
meiwrezcmy³ramazzkerómokhcynoipelksdotnecorP
doorbdaedhtiwsllecdeppacnuehtfoegatnecrepehT
³ó
zczspkenutagdoP
seebfoseicepsbusehT
n
:opmeiwrezcmy³ramazzikrómokenoipelksdO
:retfadoorbdaedhtiwsllecdepp
acnuehT
h1h6h21h42
arefillem.m.A
525.2
a
1.6
a
7.8
a
8.61
a
acisacuac.m.A
524.0
b
6.1
b
7.3
b
8.5
b
acinrac.m.A
526.0
b
7.1
b
1.3
b
5.4
b
yzrpentotsiecin¿ór¹jazcanzoyretilen¿ór:eineinajbO p 10,0=
tasecnereffidetacidnisretteltnereffid:noitana
lpxeehT p 10.0=
Po szeciu godzinach pszczo³y A.m. mellifera dodatkowo odsklepi³y rednio
6,1% komórek z zamar³ym czerwiem, statystycznie wysoko istotnie wiêcej
ni¿ pszczo³y pozosta³ych podgatunków. Pszczo³y kaukaskie i kraiñskie w tym
czasie naruszy³y zasklepy na podobnym rednim procencie komórek wyno-
sz¹cym odpowiednio: 1,6 i 1,7.
Po 12 godzinach najwy¿szym rednim odsetkiem dodatkowo odsklepio-
nych komórek z zamar³ym czerwiem charakteryzowa³y siê pszczo³y rodko-
woeuropejskie (8,7%). W pozosta³ych grupach odsetek odsklepionych komó-
rek by³ wysoko istotnie mniejszy i wynosi³ rednio u pszczó³ kaukaskich 3,7
99
Oczyszczanie komórek plastra z zamar³ego czerwiu pszczelego...
i kraiñskich 3,1%. Po 24 godzinach pszczo³y A.m. mellifera odsklepi³y rednio
16,8% komórek z zamar³ym czerwiem statystycznie wysoko istotnie wiêcej
od pszczó³ pozosta³ych podgatunków. Pszczo³y kaukaskie i kraiñskie po tym
czasie odsklepi³y podobny redni procent komórek wynosz¹cy odpowiednio:
5,8 i 4,5%.
W dowiadczeniu w³asnym pszczo³y odsklepi³y i usunê³y znacznie mniej
zamar³ych poczwarek ni¿ wykazywali to inni badacze. BOECKING I DRESCHER
(1992) stwierdzili, ¿e pszczo³y kraiñskie usuwa³y 16,6% chorego czerwiu.
OKNIAÑSKI (2006), badaj¹c równie¿ ten podgatunek pszczó³, stwierdzi³, ¿e
w ci¹gu 24 godzin usuwa³y od 14 do 93% zabitych poczwarek. W dowiadcze-
niach tych pos³u¿ono siê jednak inn¹ metod¹ zabijania czerwiu. Czynnoæ
wykonano przez nak³ucie poczwarki szpilk¹. Uszkodzenie zasklepu komórki
oraz ewentualny wyciek hemolimfy z zamar³ej poczwarki móg³ dodatkowo
pobudzaæ pszczo³y do usuwania czerwiu. Cytowani badacze swoje obserwacje
przeprowadzili w rodzinach pszczelich, a nie w ulikach, co wp³ynê³o na liczbê
pszczó³ bior¹cych udzia³ w usuwaniu zamar³ego czerwiu przy podobnej jego
powierzchni. Czynnik ten mo¿e równie¿ t³umaczyæ wy¿sze wyniki od uzyska-
nych w badaniach w³asnych.
W przeprowadzonych badaniach stwierdzono wy¿sz¹ ekspresjê instynktu
higienicznego u pszczó³ A.m. mellifera ni¿ u A.m. carnica. Pszczo³y te ho-
dowane w Polsce w celach zachowawczych w odró¿nieniu od pszczó³ kauka-
skich czy kraiñskich cechuj¹cych siê wybitnymi walorami u¿ytkowymi. VAN-
DAME i in. (1997) porównali w Meksyku zdolnoæ usuwania czerwiu naturalnie
zainfekowanego paso¿ytem Varroa destructor przez pszczo³y europejskie
(A.m. ligustica) i zafrykanizowane. W trakcie obserwacji pszczo³y europejskie
usunê³y 8% zainfekowanych komórek czerwiu, pszczo³y zafrykanizowane na-
tomiast a¿ 32%.
Wnioski
Pszczo³y A.m. mellifera dodatnio wyró¿nia³y siê zdolnoci¹ oczyszczania
komórek plastrów z zamar³ego czerwiu, jednak wiele ich cech behawioral-
nych, jak: wysoka sk³onnoæ do obrony gniazda i nietrzymanie siê plastrów,
nie sprzyjaj¹ nowoczesnej gospodarce pasiecznej. Wskazane jest zatem, aby
prace nad wyhodowaniem linii pszczó³ o wysokich zachowaniach higienicz-
nych oprzeæ na pszczo³ach kraiñskich lub kaukaskich. Pszczo³y rodkowo-
europejskie ewentualnie mo¿na by wykorzystaæ jako komponent prowadzo-
nych w Polsce programów hodowlanych.
Podziêkowanie
Katedra Pszczelnictwa UWM w Olsztynie pragnie podziêkowaæ Wojewódzkiemu
Zwi¹zkowi Pszczelarzy w Olsztynie za wsparcie finansowe udzielone w trakcie
realizacji badañ.
100
Maciej Siuda i inni
Pimiennictwo
BIENEFELD K., ARNOLD G. 2006. Evidence in the honeybee for intra-colonial genetic variation. In:
uncapping of Varroa infested brood cells. Materia³y z XLIII Naukowej Konferencji Pszczelarskiej,
Pu³awy, ss. 4243.
BIEÑKOWSKA M., PANASIUK B., GERULA D., SZYMULA J. 2006. Metody oceny zachowania higienicznego
pszczó³ pod k¹tem przydatnoci w selekcji pszczó³ odpornych na choroby. Materia³y z XLII Nauko-
wej Konferencji Pszczelarskiej, Pu³awy, ss. 2122.
B
OECKING O., DRESHER W. 1992. The removal response of Apis mellifera L. colonies to brood in wax
and plastic cells after experimental and natural infestation with Varroa jacobsoni Oud. and freeze-
killed brood. Exp. Appl. Acarol., 16: 321329.
GALEANO D. T., GUIBERTEAU CABANILLAS A., SALINAS F. 1990. Rapid determination of sulfathiazole,
oxytetracycline and tetracycline in honey by high-performance liquid chromatography. Analytical
letters, 23(4): 607616.
G
ILIAM M., TABER S. III, RICHARDSON G. V. 1983. Hygienic behaviour of honey bees in relation to
chalkbrood disease. Apidologie, 14: 2939.
GONÇALVES L.S., GRAMACHO, K.P. 1999. Seleção de abelhas para resistência a doenças de crias através
do comportamento higiênico. Mensagem Doce, 52: 27.
GONÇALVES L.S., KERR W.E. 1970. Genética, Seleção e Melhoramento. 1. Noções sobre genética
e melhoramento em abelhas. Anais do I Congresso Brasileiro de Apicultura, Florianópolis, SC,
Brazil, pp. 836.
N
EWTON D.C., OSTASIEWSKI N.J.A. 1986. A simplified bioassay for behavioral resistance to American
Foulbrood in honey bees (Apis mellifera L). Am. Bee J., 126(4): 278281.
OKNIAÑSKI P. 2006. Wstêpne badania nad behawiorem higienicznym pszczo³y miodnej rasy kraiñskiej.
Materia³y z XLIII Naukowej Konferencji Pszczelarskiej, Pu³awy, ss. 8083.
OLSZEWSKI K., PALEOLOG J. 2005. Testowanie przydatnoci alternatywnych metod oceny zachowania
higienicznego. Materia³y z XLII Naukowej Konferencji Pszczelarskiej, Pu³awy, ss. 1011.
P
ALACIO M.A., FIGINI E., RUFFINENGO S., RODRIGUEZ E., DEL HOYO M., BEDASCARRASBURE E.L. 2000.
Changes in a population of Apis mellifera L. selected for hygienic behaviour and its relation to
brood disease tolerance. Apidologie, 31: 471478.
PANASIUK B., SKOWRONEK W., BIEÑKOWSKA M., GERULA D. 2006. Ocena zachowania higienicznego psz-
czó³ i jej przydatnoæ w selekcji linii odpornych na choroby. Materia³y z XLIII Naukowej Konferen-
cji Pszczelarskiej, Pu³awy, ss. 8487.
P
OSYNIAK A., ¯MUDZKI J., NIEDZIELSKA J., NIEGOCKI T. 2002. Pozosta³oci sulfonamidów w miodzie.
Materia³y z XXXIX Naukowej Konferencji Pszczelarskiej, Pu³awy, 1213 marca, s. 102.
RINDERER T.E. 1997. Measuring the heritability of characters of honeybees. J. Apic. Res., 16: 9598.
ROTHENBUCHLER W.C. 1964a. Behaviour genetics of nest cleaning in honey bees. I. Responses of four
inbred lines to disease-killed brood. Anim. Behav., 12: 558578.
R
OTHENBUCHLER W.C. 1964b. Behaviour genetics of nest cleaning in honey bees. IV. Responses of back-
cross generations to disease-killed brood. Am. Zool., 4: 111123.
SPIVAK M. 1996. Honey bee hygienic behaviour and defense against Varroa jacobsoni. Apidologie,
27: 245-260.
SPIVAK M., DOWNEY D. 1998. Field assays for hygienic behavior in honey bees (Apidae: Hymenoptera).
J. Econ. Entomol., 91: 6470.
S
PIVAK M., GILIAM M. 1998a. Hygienic behavior of honey bees and its application for control of brood
diseases and varroa mites. Part I: Hygienic behavior and resistance to American foulbrood. Bee
World, 79: 124134.
SPIVAK M., GILIAM M. 1998b. Hygienic behavior of honey bees and its application for control of brood
diseases and varroa mites. Part II: Studies on hygienic behavior since the Rothenbuhler era. Bee
World, , 79, 165-182.
S
PIVAK M., REUTER G.S. 1998a. Performance of hygienic honey bee colonies in a commercial apiary.
Apidologie, 29: 291302.
SPIVAK M., REUTER, G.S. 1998b. Honey bee hygienic behavior. Am. Bee J., 138(4): 283286.
TOPORÈÁK J., NAGY J., SOKOL J. 1995. Residues in honey of oxytetracycline and tylosin used for the control of
american foulbrood disease in Slovakia. Pszczeln. Zesz. Nauk., 39(1): 113120.
V
ANDAME R., COLIN M.E. OTERO-COLINA G. 1997. Africanized honey bees tolerance to Varroa in Mexico: mite
infertility is not the main tolerance factor, XXXVTH Int. Apimondia Congress, Antwerpia, pp. 12-20.
Przyjêto do druku 26.11.2007
ResearchGate has not been able to resolve any citations for this publication.
Article
Full-text available
Honey bee, Apis mellifera L., hygienic behavior is a mechanism of disease resistance and a mode of defense against the parasitic mite Varroa jacobsoni Oudemans. Hygienic bees uncap and remove diseased and parasitized brood from the nest. The propagation of colonies that demonstrate resistance to chalkbrood and American foulbrood and that remove pupae infested by Varroa mites is becoming increasingly important in apiculture. This study evaluates 2 commonly used field assays used to screen colonies for hygienic behavior: the freeze-killed brood and the pierced brood assays. Both involve determining the time required for worker bees to remove dead capped brood from a section of comb. Colonies in the experiment displayed a wide range of removal rates and were grouped as hygienic, nonhygienic, or intermediate. The results of experiments 1 and 2 indicated that neither the age nor the source of the frozen brood had a significant effect on the removal rate by hygienic colonies (i.e., those colonies that consistently uncapped and removed freeze-killed brood within 48 h). In experiment 3, only a weak correlation was found between the removal of young freeze-killed and pierced pupae, but a significant correlation existed between the removal of pre-eclosion freeze-killed and pierced pupae. Experiment 4 examined cues that elicit removal behavior by hygienic and non hygienic colonies. When pupae were pierced with an insect pin through the base of the cell (without piercing the wax cell capping), there was no difference in the number of pupae removed by the hygienic and nonhygienic colonies. On average, 30% of all pierced pupae survived the treatment, which considerably diminished the accuracy and reproducibility of the test. When pupae were treated with hemolymph extracted from either a live or freeze-killed pupa, there was also no difference in the rate of removal by hygienic and nonhygienic colonies. These results indicate that bees from nonhygienic lines can be induced to express hygienic behavior only if a sufficiently strong stimulus is present. Both hygienic and nonhygienic colonies removed significantly more pupae treated with hemolymph from a dead pupa than hemolymph from a live pupa, indicating that the cue that stimulates removal behavior is stronger in dead pupae. It is concluded that the freeze-killed brood assay is the most conservative and reliable screening procedure for hygienic behavior. The following procedures are recommended: Randomly selected comb sections (5 by 6 cm each) of capped brood should be cut from 1 healthy colony, frozen, and introduced into the test colonies. The assay should be repeated at least twice. Only colonies that remove >95% of freeze-killed brood within 48 h in both tests should be considered hygienic. When developing hygienic breeder stock, the hygienic colonies should be challenged with the American foulbrood or chalkbrood pathogen to ensure resistance.
Article
Full-text available
Honeybee colonies were evaluated for hygienic behaviour using a pin-killed brood assay. Presence and absence of visual symptoms of brood diseases were recorded. Colonies that removed more than 80% of dead brood after 24 hours were selected for queen and drone production and new colonies were evaluated for hygienic behaviour. This procedure was repeated yearly from 1992 through 1997. The degree of total hygienic behaviour (brood removed) and partial hygienic behaviour (brood uncapped but not totally removed) were determined. Colonies were classified as hygienic and non-hygienic and these data were related to the incidence of brood diseases. Total hygienic behaviour increased in the population after four years of selection on queens without mating control from 66.25% in 1992 to 84.56% in 1997. Hygienic colonies had a lower frequency of brood diseases when compared to non-hygienic colonies. It is suggested that this trait can be used as a selection criterion in queen breeders' apiaries.
Article
Full-text available
Colonies with naturally mated queens from a hygienic line of Italian honey bees (Apis mellifera ligustica) were compared to colonies from a commercial line of Italian bees not selected for hygienic behavior. The following characteristics were compared: rate of removal of freeze-killed brood; amount of chalkbrood; incidence of American foulbrood; honey production; and the number of mites, Varroa jacobsoni, on adult bees. The hygienic colonies removed significantly more freeze-killed brood than the commercial colonies, had significantly less chalkbrood, had no American foulbrood, and produced significantly more honey than the commercial colonies. Estimates of the number of Varroa mites on adult bees indicated that the hygienic colonies had fewer mites than the commercial colonies in three of four apiaries. In previous studies on the relation between hygienic behavior and resistance to diseases and mites, the test colonies contained instrumentally inseminated queens. This is the first study to evaluate hygienic stock in large field colonies with naturally mated queens. © Inra/DIB/AGIB/Elsevier, Paris
Article
A simple, rapid and precise analytical method for sulfathiazole, oxytetracycline and tetracycline residues in honey has been established using micellar reversed-phase high-performance liquid chromatography with photometric detection. The mean recoveries of sulfathiazole, oxytetracycline and tetracycline were 97.7, 95.3 and 100.4%, respectively. Detection limits in honey were 0.9 μg/g for sulfathiazole, 1.2 μg/g for oxytetracycline and 3.0 μg/g for tetracycline.
Africanized honey bees tolerance to Varroa in Mexico: mite infertility is not the main tolerance factor, XXXVTH Int
  • Colin M E Otero-Colina G
VANDAME R., COLIN M.E. OTERO-COLINA G. 1997. Africanized honey bees tolerance to Varroa in Mexico: mite infertility is not the main tolerance factor, XXXVTH Int. Apimondia Congress, Antwerpia, pp. 12-20. Przyjêto do druku 26.11.2007
Genética, Seleção e Melhoramento. 1. Noções sobre genética e melhoramento em abelhas. Anais do I Congresso Brasileiro de Apicultura
  • Gonçalves L S E Kerr W
GONÇALVES L.S., KERR W.E. 1970. Genética, Seleção e Melhoramento. 1. Noções sobre genética e melhoramento em abelhas. Anais do I Congresso Brasileiro de Apicultura, Florianópolis, SC, Brazil, pp. 8–36.
The removal response of Apis mellifera L. colonies to brood in wax and plastic cells after experimental and natural infestation with Varroa jacobsoni Oud. and freezekilled brood
BOECKING O., DRESHER W. 1992. The removal response of Apis mellifera L. colonies to brood in wax and plastic cells after experimental and natural infestation with Varroa jacobsoni Oud. and freezekilled brood. Exp. Appl. Acarol., 16: 321–329.
Residues in honey of oxytetracycline and tylosin used for the control of american foulbrood disease in Slovakia
  • Toporèák J Nagy J
TOPORÈÁK J., NAGY J., SOKOL J. 1995. Residues in honey of oxytetracycline and tylosin used for the control of american foulbrood disease in Slovakia. Pszczeln. Zesz. Nauk., 39(1): 113–120.