Figure - uploaded by Aleksandra Nowakowska
Content may be subject to copyright.
Wykres 6. Studenci szkół wyŜszych (publicznych i niepublicznych) według województw Ź r ó d ł o: oprac. własne na podstawie Banku Danych Regionalnych
Source publication
Celem pracy jest identyfikacja regionalnych mechanizmów tworzenia procesów innowacji. Przedmiotem opracowania jest uchwycenie relacji pomiędzy regionem a procesami innowacji oraz, na tak określonej podbudowie teoretycznej, pokazanie istoty i wagi regionalnej polityki innowacyjnej. W konsekwencji praca zawiera dwa główne nurty rozważań. Po pierwsze,...
Citations
... (...) Its functioning is embedded in a region-specific cultural context, expressed in social relations, norms, values and interactions taking place within the community (innovation environment).' (Nowakowska, 2011). The construction and functioning principles of the regional innovation system have been the subject of continuous discussion in the literature for years (Godin and Lane 2013). ...
The entrepreneurial discovery process (EDP) is an element of the Research and Innovation Strategy for Smart Specialisation (RIS3) concept, which is the basis for activities carried out in European Union (EU) regions in the area of innovation policies. The process requires the creation of an institutional structure (cooperation network) that allows for coordinated and continuous cooperation between representatives of entities that create regional innovation systems. These include: authorities, scientific and research units, entrepreneurs and civil society. The purpose of this article is to present the role of scientific and research units in the cooperation network, as well as the possibility of using their innovation potential when conducting EDP. On the basis of market research in 10 regions, the authors identified practical examples of cooperation carried out in selected seven EU regions (partner regions participating in a project called Beyond EDP ).
... Środowiska te powstają zaś w określonych ramach terytorialnych (nie tylko regionalnych) i są efektem zbiorowych procesów interakcji, których elementem jest obieg wiedzy, również tej ukrytej, milczącej. Uczestniczą w nich aktorzy gotowi do zmian społecznych (Nowakowska 2011). W prezentowanym artykule przyjęto, że konsekwencją działania tych środowisk może być powstanie systemów innowacji społecznych. ...
Przedmiotem rozważań w artykule jest współpraca instytucji publicznych z gmin wiejskich z innymi podmiotami lokalnej polityki społecznej, jej wpływ na wdrażanie tam innowacji społecznych oraz możliwość tworzenia lokalnych systemów innowacji społecznych. Zaprezentowane zostały wyniki badań ilościowych przeprowadzonych (za pomocą techniki ankiety internetowej) na reprezentatywnej próbie gmin wiejskich. Celem analizy było: ukazanie skali oraz form współpracy instytucji publicznych z gmin wiejskich z podmiotami lokalnej polityki społecznej; zweryfikowanie, czy wyróżnia ona te instytucje publiczne, które wdrażały innowacje społeczne w kooperacji z innymi podmiotami; wskazanie, czy może ona stanowić podstawę do tworzenia lokalnych systemów innowacji społecznych. Z przeprowadzonego badania wynika, że innowacje społeczne były wdrażane przez ok. 17% badanych instytucji publicznych. Mniej więcej połowa z nich współpracowała w tym zakresie z innym podmiotem, czemu sprzyjało ich wcześniejsze współdziałanie. Innowacje społeczne pojawiały się nie tylko w gminach, w których międzysektorowa współpraca była wcześniej obecna, jednakże to ona stanowiła przesłankę do stworzenia środowiska innowacyjnego. Długofalowa aktywność takiego środowiska jest w stanie oddziaływać na powstanie lokalnego systemu innowacji społecznych. Interpretacja rezultatów badania w kontekście literatury przedmiotu wskazuje jednak, że wiejski sektor pozarządowy wydaje się nadal zbyt słaby, aby środowiska te mogły generować powstanie tych systemów.
... XX wieku zmianę podejścia do polityki innowacyjnej. Skoncentrowano się na tworzeniu wzajemnych relacji i interakcji, mających miejsce między różnymi instytucjami procesu tworzenia oraz komercjalizacji wiedzy (Nowakowska, 2011). Elementarną zaletą podejścia systemowego w odniesieniu do polityki innowacyjnej jest jego duża użyteczność w opisywaniu, wyjaśnianiu, rozumieniu i wpływaniu na proces innowacji. ...
Podejście systemowe do innowacji na szczeblu krajowym spowodowało w połowie lat 90. XX wieku zmianę podejścia do polityki innowacyjnej. Skoncentrowano się na tworzeniu wzajemnych relacji i interakcji, mających miejsce między różnymi instytucjami procesu tworzenia oraz komercjalizacji wiedzy (Nowakowska, 2011). Elementarną zaletą podejścia systemowego w odniesieniu do polityki innowacyjnej jest jego duża użyteczność w opisywaniu, wyjaśnianiu, rozumieniu i wpływaniu na proces innowacji. Wynika to z identyfikacji stymulant innowacyjności, powiązań między publiczną infrastrukturą badawczo-rozwojową, jak też rozwiązań w zakresie polityki innowacyjnej a zachowaniem przedsiębiorstw. Tego rodzaju ujęcie cechuje się wysoką elastycznością, co daje możliwość jego zaadaptowania do sytuacji w różnych krajach (Chang, Chen, 2004). W podejściu systemowym większą wagę przykłada się do analizowania różnic między istniejącymi systemami innowacji niż do teoretycznych rozważań na temat systemu idealnego. Powoduje to, że takie podejście ma ważne znaczenie dla polityki gospodarczej (Edquist, Hommen, 1999). Wdrażanie polityki innowacyjnej znajduje swoje uzasadnienie w samym charakterze innowacji, ponieważ z uwagi na ich charakterystykę, czynniki czysto rynkowe są niewystarczające, żeby gospodarka uzyskała optymalnie wysoki stopień wykorzystania zasobów w działalności innowacyjnej. W związku z występującymi niesprawnościami rynku innowacji, które przejawiają się m.in. niedostatecznym finansowaniem innowacji ze strony sektora prywatnego, pojawia się miejsce na interwencjonizm państwowy, który może być podejmowany przez szereg instrumentów polityki innowacyjnej (Firlej, 2018b). Celem niniejszej pracy jest przedstawienie problematyki polityki innowacyjnej z perspektywy narodowego systemu innowacji. Przyjęta została hipoteza, że polityka innowacyjna stanowi kluczowy element narodowego systemu innowacji, który poprzez różnorodne instrumenty niweluje zawodności rynku innowacji w jego rozmaitych obszarach. W pracy posłużono się metodą analizy i krytyki piśmiennictwa.
... Regional strategies of research and innovations for smart specialisation are in turn integrated and defined at the grass roots level economic transformation programmes, based on (Nowakowska, 2011): ...
This article analyses the significance of smart specialisations in enhancing the innovative policy paradigm in the regions. Smart specialisations by definition should play a major role in stimulating innovativeness at the regional level, in particular with regard to enhancing the region's potential, its resources, key competences and competitive advantages while identifying the priority criteria. Thus, the concept should ensure a bigger growth of the regions attractiveness and their faster development. Smart specialisation is an approach implemented under the EU's Cohesion Policy, also in Poland. Smart specialisation in Polish regions is also known as an approach that combines the industrial, educational and innovative policies in order to identify and concentrate a limited number of priority areas for the economy. It is assumed that clearly identified smart specialisations in combination with appropriate management of public financial resources contribute to economic growth and improvement of the economic situation in Polish regions. The aim of this article is to present and characterise the assumptions for smart specialisations, and also to explore the process of intelligent specialisation and its role in the growth of innovativeness in Polish regions. First, the article presents the assumptions for introducing smart specialisation and characterises the smart specialisations identified by the individual regions in Poland. Next, the research assumptions are presented along with the results of the regional benchmarking based on the synthetic measure of development and on the analysis based on indicators for strategic horizontal objectives, describing the level of innovativeness and R&D advancement.
... The operational range of enterprises was also analysed in terms of innovation (Meyer-Krahmer and Gundrum, 1995;Nowakowska, 2011;Stenberg and Arndt, 2015). The market opportunities of enterprises and the development opportunities of regions increasingly depend on their capacity to continuously generate innovative products and processes. ...
... The innovation environment will have a positive impact on enterprises operating in it. Therefore, enterprises operating locally or regionally may open innovation processes through participation in innovation networks or clusters (Meyer-Krahmer and Gundrum, 1995;Nowakowska, 2011). On the other hand, enterprises operating at national and international level have even wider access to sources of innovation, among other things due to the opportunity to coop- ...
The paper aims to analyse the relationship between different types of corporate strategy and open innovation in the contexts of the age, size and the operational range of enterprises. The research targeted companies in Poland that were surveyed from January to April, using traditional and electronic forms of a questionnaire. The questionnaire was developed based on a 5-point Likert scale. The level of “openness” of innovation processes in an enterprise was determined according to a 3-point scale, namely, a closed innovator, a hybrid or semi-open innovator, and an open innovator. The strategy implemented by an enterprise was classed into main three types used to achieve a competitive advantage, i.e. cost leadership, differentiation or diversification. There is a strong correlation between open innovations, the cost leadership strategy and the differentiation strategy (negative correlation). The relationship between the age, size and the range of a company and the opening of innovative processes was also observed. The research aims to fill the knowledge gap existing in the literature regarding the links between a particular type of strategy and the opening of innovation processes.
... Innovative clusters with the cross-sectoral range are usually of regional nature. They are also referred to as research or knowledge-based clusters [Nowakowska 2011]. An innovation cluster is the often observed concentration of interconnected organizations, including suppliers, service providers, universities, trade associations, etc., within which mutual benefits are achieved thanks to proximity as a result of the aggregation of expertise and highly specialized resources. ...
... The effects of the functioning within innovation clusters are: increase in the capacity of entities to absorb, produce and diffuse innovations, easier creation and exchange of new ideas, concepts, information, life-long learning and rapid spread of knowledge and information, current monitoring of the sector/branch and benchmarking against competition, of key importance is the exchange of market information and tacit knowledge, but not commercial relationships, creation of new companies so-called spin-offs based on innovations created within a cluster. Innovation clusters also affect positively the attraction of foreign investments, generation of new knowledge in the area of technology, development of venture capital funds, international exchange of personnel, increased effectiveness of the R&D sector, increased innovativeness of economies, especially those less developed [Nowakowska 2011]. ...
... Innovative clusters with the cross-sectoral range are usually of regional nature. They are also referred to as research or knowledge-based clusters [Nowakowska 2011]. An innovation cluster is the often observed concentration of interconnected organizations, including suppliers, service providers, universities, trade associations, etc., within which mutual benefits are achieved thanks to proximity as a result of the aggregation of expertise and highly specialized resources. ...
... The effects of the functioning within innovation clusters are: increase in the capacity of entities to absorb, produce and diffuse innovations, easier creation and exchange of new ideas, concepts, information, life-long learning and rapid spread of knowledge and information, current monitoring of the sector/branch and benchmarking against competition, of key importance is the exchange of market information and tacit knowledge, but not commercial relationships, creation of new companies so-called spin-offs based on innovations created within a cluster. Innovation clusters also affect positively the attraction of foreign investments, generation of new knowledge in the area of technology, development of venture capital funds, international exchange of personnel, increased effectiveness of the R&D sector, increased innovativeness of economies, especially those less developed [Nowakowska 2011]. ...
... Innovation environment, according to D. Maillat, is a territorial entity from which the innovation process stems. There must be a definite type of interaction between economic subjects, public authorities and social sphere, which brings about certain external results (Nowakowska, 2011). Characteristics of innovation environment include: specific territorial boundaries viewed as the effect of collective processes of interaction, learning and adaptation -a collective product of the socio-economic sphere along with its organizational structure which facilitates the circulation of knowledge around the social network system, institutional and individual forms of activity and social mobility; learning dynamics illustrated by abilities and willingness on the part of all participants of the development process to make rapid changes and react to environmental dynamics and, consequently, suitably adjust their own actions to those requirements (Chadzynski, Nowakowska, & Przygodzki, 2008). ...
... Przegląd koncepcji teoretycznych, zapoczątkowanych w latach 90. ubiegłego wieku i koncentrujących się na instytucjach i systemach jako podstawowych determinantach procesów innowacyjnych w regionach prezentuje Nowakowska (2011). Należą do nich: regiony uczące się (Storper, Florida, Aydalot, Morgan), regionalne systemy innowacji (Cooke), środowiska innowacyjne -GREMI (Aydalot, Maillat, Camagni), francuska szkoła bliskości (Rallet, Torre, Zimmermann) oraz klastry innowacyjne (Porter). ...
... Region uczący się jest konkurencyjny, ponieważ konkurencyjne jest całe terytorium w stosunku do otoczenia. Konkurencyjność regionu determinuje infrastruktura wiedzy oraz infrastruktura instytucjonalna zapewniająca dostęp do wiedzy formalnej i niekodyfikowanej (Nowakowska, 2011). Koncepcja regionu uczącego się krytykowana jest z kilku powodów. ...
... Koncepcja klastrów innowacyjnych podkreśla znaczenie władz publicznych i instytucji formalnych (banków, aniołów biznesu, firm prawniczych, instytucji kontrolnych itp.), które wpływają na powstanie, funkcjonowanie i kierunki rozwoju klastra. Instytucjonalny kontekst funkcjonowania klastrów wiedzy wykazuje znaczne różnice w poszczególnych krajach i regionach, co w istotny sposób wpływa na dynamikę procesów innowacji (Nowakowska, 2011). ...
Celem artykułu była analiza wpływu instytucji na rozwój regionu w dobie gospodarki opartej na wiedzy. Instytucje funkcjonują na różnych poziomach, w odmiennych skalach i systemach. Zrozumienie ich roli w gospodarce wymaga szczegółowej specyfikacji każdego z tych elementów. W analizie teoretycznej autorka skupiła się na rozwoju regionalnym i innowacyjności. Jej wyniki potwierdziły trudności związane z pomiarem czynnika instytucjonalnego i ustaleniem właściwych proporcji instytucji formalnych i nieformalnych. W opracowaniu porównano koncepcje teoretyczne koncentrujące się na instytucjach i systemach jako podstawowych determinantach procesów innowa- cyjnych w regionach. Rezultaty potwierdziły akcentowanie w nich odmiennych elementów i mecha- nizmów tych procesów i tym samym zróżnicowaną rolę instytucji. Wydaje się, że najważniejszą rolę odgrywają instytucje funkcjonujące w ramach regionalnych systemów innowacji i innowacyjnych klastrów.
Zmiany klimatu są problemem globalnym, który wymaga podejmowania działań adaptacyjnych na poziomie lokalnym, dostosowanych do uwarunkowań i potrzeb danego obszaru. Przygotowując działania adaptacyjne, można skutecznie wykorzystywać kapitał terytorialny regionu, który w dużej mierze tworzą relacje pomiędzy kluczowymi aktorami pięcioelementowej helisy regionalnego środowiska innowacji. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki studium przypadku, którego przedmiotem była Metropolia Poznań stanowiąca jeden z regionów pilotażowych, w których realizowano w okresie 2019-2022 międzynarodowy projekt TeRRIFICA (Territorial RRI Fostering Innovative Climate Actions). Jego celem było wspieranie odpowiedzialnych badań i innowacji (RRI) na rzecz wzmocnienia działań związanych ze zmianami klimatu, zwłaszcza poprzez zaangażowanie różnego rodzaju przedstawicieli lokalnej społeczności reprezentujących mieszkańców, naukę, władze lokalne, organizacje pozarządowe i przedsiębiorstwa. Pozwoliło to wskazać główne kategorie relacji, które budują lokalny kapitał terytorialny na rzecz adaptacji do zmian klimatu. Istotnym wątkiem poruszonym w artykule było również znaczenie uspołecznienia odpowiedzialnych badań i innowacji oraz procesu adaptacji do zmian klimatu przy wykorzystaniu innowacji społecznych. Słowa kluczowe: kapitał terytorialny, adaptacja, zmiany klimatu, Metropolia Poznań, innowacje społeczne Wprowadzenie Zmiany klimatu stały się istotnym współczesnym wyzwaniem dla rozwoju społeczno-gospodarczego. Jest to zjawisko globalne, jednak oddziałujące w sposób
