Figure 21 - uploaded by Erdal Yalcin
Content may be subject to copyright.
Source publication
Similar publications
Citations
Avrupa Birliği (AB) ile Türkiye arasındaki 1/95 sayılı Ortaklık Konseyi Kararı’na göre Türkiye’nin AB’nin ortak ticaret politikasına uyum yükümlülüğü vardır. Bu uyum yükümlüğüne rağmen Karar’da Türkiye’nin AB’nin serbest ticaret anlaşması (STA) yaptığı üçüncü ülkelerle eş zamanlı olarak anlaşma yapmasını düzenleyecek bir sistem öngörülmemiştir. Bu sistemsel eksiklik, Türkiye’nin AB’nin STA’larına uyumunda sorunlara yol açmaktadır. Bu sorunlar başta olmak üzere Türkiye ile AB’nin STA politikası farklılıkları, Türkiye’nin AB’nin STA’larını üstlenmesinde gecikmelere sebep olmakta dolayısıyla Türkiye’nin üçüncü ülke pazarlarına erişimini olumsuz etkilemektedir. Bu bağlamda bu çalışma, tarafların STA politikası farklılıkları ve Türkiye’nin AB’nin STA’larına uyumda karşılaştığı temel sorunları ortaya koyarak bu hususların Türkiye’nin üçüncü ülke pazarlarına erişimine etkisini incelemektedir.
Avrupa Birliği (AB) ile Türkiye arasındaki 1/95 sayılı Ortaklık Konseyi Kararı’na göre Türkiye’nin AB’nin ortak ticaret politikasına uyum yükümlülüğü vardır. Bu uyum yükümlüğüne rağmen Karar’da Türkiye’nin AB’nin serbest ticaret anlaşması (STA) yaptığı üçüncü ülkelerle eş zamanlı olarak anlaşma yapmasını düzenleyecek bir sistem öngörülmemiştir. Bu sistemsel eksiklik, Türkiye’nin AB’nin STA’larına uyumunda sorunlara yol açmaktadır. Bu sorunlar başta olmak üzere Türkiye ile AB’nin STA politikası farklılıkları, Türkiye’nin AB’nin STA’larını üstlenmesinde gecikmelere sebep olmakta dolayısıyla Türkiye’nin üçüncü ülke pazarlarına erişimini olumsuz etkilemektedir. Bu bağlamda bu çalışma, tarafların STA politikası farklılıkları ve Türkiye’nin AB’nin STA’larına uyumda karşılaştığı temel sorunları ortaya koyarak bu hususların Türkiye’nin üçüncü ülke pazarlarına erişimine etkisini incelemektedir.
This paper considers how the three sets of bilateral relations, between the European Union (EU) and Japan, the EU and Turkey, and Turkey and Japan, have developed (or been underdeveloped) and how the three have failed to form a strategic triangle that could potentially be beneficial for dealing with regional and international problems more efficiently. One of the main arguments is that, although all three sides of this triangle have developed significant economic relationships, their political relationships are less consolidated. Such a phenomenon is largely illustrated by the following three elements of this triangle: a deteriorated relationship between the EU and Turkey, an underutilised relationship between Japan and the EU, and an extant relationship between Japan and Turkey. This paper analyses the elements that have impeded or continue to hinder constructive political dialogue. It concludes that the potential for improvement in the three sets of bilateral relations is slight, in the short term, with Japan, in particular, finding it increasingly difficult to strike a good balance between developing the relationship with the EU while maintaining historical ties with Turkey.
